25 เปอร์เซ็นต์ของแคลอรีของคุณมาจากอาหารที่คุณรับประทานโดยไม่รู้ตัว

และถ้าคุณค้นพบว่าสารอาหารเหล่านี้มีส่วนทำให้เกิด

• การดื้อต่ออินซูลินและการเพิ่มของน้ำหนักตัวของคุณ
• ความดันโลหิตสูง
• ไตรกลีเซอไรด์สูงและ LDL
• และการสูญเสียวิตามินและแร่ธาตุ
• โรคเกาต์ โรคหัวใจ และไขมันพอกตับ

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณพบว่าอาหารเหล่านี้พบในอาหารที่เรารับประทานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

สารที่ส่งผลต่อสุขภาพของคุณอย่างรุนแรงและทำให้เกิดโรคเรื้อรังจำนวนมากในสังคมของเราคือน้ำตาล และฟรุกโตส

ตอนนี้เรารู้โดยไม่ต้องสงสัยเลยว่าน้ำตาลในอาหารของคุณในรูปแบบต่างๆ มากมาย กำลังส่งผลกระทบร้ายแรงต่อสุขภาพของประเทศนี้

เมื่อ 25 ปีที่แล้วโดยเฉลี่ยแล้ว ผู้ชายบริโภคมากกว่า 187 แคลอรีต่อวัน และผู้หญิง 335 แคลอรี และมีแนวโน้มที่จะมีน้ำหนักเพิ่มมากขึ้น และคนอ้วนก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้เราเป็นประชากรทมีคนอ้วนมาก

แต่ทำไม?

วิทยาศาสตร์สมัยใหม่ได้แสดงให้เห็นว่าการระบาดของโรคอ้วนไม่ใช่แค่การขาดการควบคุมตนเอง แต่เป็นปรากฏการณ์ที่ขับเคลื่อนโดยการเปลี่ยนแปลงทางชีวเคมีที่เปลี่ยนแปลงวิธีที่ร่างกายควบคุมพลังงาน

มีบางอย่างทำให้ระบบการควบคุมความอยากอาหารของคุณผิดพลาด เลปตินซึ่งเป็นฮอร์โมนที่รับผิดชอบต่อความอิ่มแปล้ไม่ทำงาน ไม่ใช่แค่เรื่องของแคลอรีเข้าและแคลอรีออก การควบคุมอาหารและการออกกำลังกายไม่สามารถอธิบายได้

What carbohydrates in particular?

Sugar -- specifically, sugared drinks. Soft drinks (41 percent) and fruit drinks (35 percent) make up the majority of these extra calories.

Today, 55 percent of sweeteners used in food and beverage manufacturing are made from corn, and the number one source of calories in America is soda, in the form of high fructose corn syrup (HFCS). In fact, the average American drinks 60 gallons of soda every year.

High Fructose Corn Syrup Has Only Been Around One Generation!

HFCS was invented in 1966 in Japan and introduced to the American market in 1975. Food and beverage manufacturers began switching their sweeteners from sucrose (table sugar) to corn syrup when they discovered that high fructose corn syrup (HFCS) was far cheaper to make -- sucrose costs about three times as much as HFCS.

 

HFCS is about 20% sweeter than table sugar. HFCS is either 42% or 55% fructose, and sucrose is 50% fructose, so it's a wash in terms of sweetness.

 

Still, the switch from sugar to fructose drastically altered the average American diet. The statistics are beyond alarming:

• Corn syrup is now found in every type of processed, pre-packaged food you can think of. In fact, the use of HFCS in the U.S. diet increased by a whopping 10,673 percent between 1970 and 2005, according to a report by the USDA[i].

• The current annual consumption of sugar is 141 pounds per person, and 63 pounds of that is HFCS.

• Adolescents are taking in 73 grams per day of fructose, mostly from soft drinks and juice drinks -- and 12 percent of their total caloric intake is from fructose alone.

• In the past century, fructose consumption has increased 5-fold.

• Processed foods account for more than 90 percent of the money Americans spend on meals.

You've probably heard the statistic that one soda a day is worth 15 pounds of fat per year. However, one soda today does not equal one soda of yesteryear. The original coke bottle was 6.5 ounces. Now, you have 20-ounce bottles and a 44-ounce Big Gulp.

Tragically, many infant formulas are more than 50 percent sugar -- 43 percent being corn syrup solids. You might as well be giving your baby a bottle of Coke or Pepsi.

No wonder there is an obesity epidemic.

คาร์โบไฮเดรตชนิดใดโดยเฉพาะ?

 

น้ำตาล -- โดยเฉพาะเครื่องดื่มที่มีน้ำตาล น้ำอัดลม (41 เปอร์เซ็นต์) และเครื่องดื่มผลไม้ (35 เปอร์เซ็นต์) เป็นแคลอรี่ส่วนเกินส่วนใหญ่

ปัจจุบัน 55 เปอร์เซ็นต์ของสารให้ความหวานที่ใช้ในการผลิตอาหารและเครื่องดื่มทำจากข้าวโพด และแหล่งแคลอรีอันดับหนึ่งในอเมริกาคือโซดา ในรูปของน้ำเชื่อมข้าวโพดฟรุกโตสสูง (HFCS) ที่จริงแล้ว คนอเมริกันโดยเฉลี่ยดื่มโซดา 60 แกลลอนทุกปี HFCS ถูกประดิษฐ์ขึ้นในปี 2509 ในญี่ปุ่นและเปิดตัวสู่ตลาดอเมริกาในปี 2518 ผู้ผลิตอาหารและเครื่องดื่มเริ่มเปลี่ยนสารให้ความหวานจากซูโครสเป็นน้ำเชื่อมข้าวโพด เมื่อพบว่าน้ำเชื่อมข้าวโพดฟรุกโตสสูง (HFCS) มีราคาถูกกว่ามาก(ซูโครสมีราคาประมาณสามเท่าของ HFCS)

HFCS มีความหวานมากกว่าน้ำตาลประมาณ 20%

ถึงกระนั้น การเปลี่ยนจากน้ำตาลเป็นฟรุกโตสได้เปลี่ยนแปลงอาหารอเมริกันโดยเฉลี่ยอย่างมาก

ปัจจุบันพบน้ำเชื่อมข้าวโพดในอาหารแปรรูปและบรรจุหีบห่อทุกประเภท ตามรายงานของ USDA การใช้ HFCS ในอาหารของสหรัฐฯ เพิ่มขึ้นมากถึง 10,673 เปอร์เซ็นต์ระหว่างปี 2513 ถึง 2548

การบริโภคน้ำตาลต่อปีในปัจจุบันคือ 141 ปอนด์ต่อคนและ 63 ปอนด์นั้นเป็น HFCS

วัยรุ่นรับประทานฟรุกโตส 73 กรัมต่อวัน ส่วนใหญ่มาจากน้ำอัดลมและน้ำผลไม้ และ 12 เปอร์เซ็นต์ของปริมาณแคลอรี่ที่รับประทานทั้งหมดมาจากฟรุกโตสเพียงอย่างเดียว

น้ำอัดลมวันนี้ไม่เท่ากับน้ำอัดลมของปีกลาย ขวดโค้กดั้งเดิมคือ 6.5 ออนซ์ ตอนนี้คุณมีขวดขนาด 20 ออนซ์และอึกใหญ่ 44 ออนซ์แล้ว

น่าเสียดายที่สูตรสำหรับทารกจำนวนมากมีน้ำตาลมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ โดย 43 เปอร์เซ็นต์เป็นของแข็งจากน้ำเชื่อมข้าวโพด

ไม่น่าแปลกใจที่โรคอ้วนกำลังระบาด

The War on Fat

Sugar's rise to power was really an accidental by-product of three political winds, beginning with the Nixon administration:

1. In 1972, Richard Nixon wanted to reduce food costs as part of his "war on poverty." He partnered with the USDA to do whatever means necessary to bring food costs down.

2. In 1975, HFCS was introduced, replacing sugar because it was cheap and readily available.

3. In the mid 1970s, dietary fats were blamed for heart disease (more about this later), giving rise to the "low-fat craze." Market response was an explosion of processed convenience foods, all nonfat and low fat, most of which tasted like sawdust unless sugar was added. Fructose was used to make fat-free products more palatable.

In 1982, the American Heart Association (AHA), the American Medical Association (AMA), and the United Stated Department of Agriculture (USDA) reduced fats from 40 percent of your diet to 30 percent. You eagerly complied, believing you were lowering your risks for both obesity and cardiovascular disease.

Yet, as the low-fat craze spread, so did rates of heart disease, diabetes, and obesity -- the very illnesses you thought you were preventing. Clearly, the plan wasn't working.

สงครามต่อต้าน

การขึ้นสู่อำนาจของน้ำตาลไขมันเป็นผลพลอยได้จากลมการเมืองสามครั้งโดยบังเอิญ โดยเริ่มจากการบริหารของนิกสัน:

ในปี 1972 ริชาร์ด นิกสันต้องการลดต้นทุนอาหารซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ "สงครามกับความยากจน" ของเขา เขาร่วมมือกับ USDA เพื่อทำทุกอย่างที่จำเป็นเพื่อลดต้นทุนด้านอาหาร

ในปีพ.ศ. 2518 ได้มีการนำ HFCS มาใช้แทนน้ำตาลเนื่องจากมีราคาถูกและหาได้ง่าย

ในช่วงกลางทศวรรษ 1970 ไขมันในอาหารถูกตำหนิสำหรับโรคหัวใจ (เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง) ทำให้เกิด "ความนิยมไขมันต่ำ" การตอบสนองของตลาดคือการระเบิดของอาหารสะดวกซื้อแปรรูป ทั้งหมดไม่มีไขมันและไขมันต่ำ ซึ่งส่วนใหญ่มีรสชาติเหมือนขี้เลื่อยเว้นแต่จะเติมน้ำตาล ฟรุกโตสถูกใช้เพื่อทำให้ผลิตภัณฑ์ที่ปราศจากไขมันมีรสชาติอร่อยยิ่งขึ้น

ในปี 1982 American Heart Association (AHA), American Medical Association (AMA) และกระทรวงเกษตรแห่งสหรัฐอเมริกา (USDA) ได้ลดไขมันจาก 40 เปอร์เซ็นต์ของอาหารของคุณเป็น 30 เปอร์เซ็นต์ คุณปฏิบัติตามอย่างกระตือรือร้น โดยเชื่อว่าคุณกำลังลดความเสี่ยงต่อโรคอ้วนและโรคหลอดเลือดหัวใจ

ทว่าในขณะที่ความนิยมไขมันต่ำแพร่กระจาย อัตราการเป็นโรคหัวใจ โรคเบาหวาน และโรคอ้วน - ความเจ็บป่วยที่คุณคิดว่ากำลังป้องกันอยู่นั้นก็เช่นกัน เห็นได้ชัดว่าแผนนี้ใช้ไม่ได้ผล

เหตุผลสำหรับอาหารไขมันต่ำ

แต่สงครามไขมันเริ่มต้นอย่างไร

เริ่มต้นด้วยการศึกษาที่เรียกว่าการศึกษาเจ็ดประเทศโดย Ancel Keys[ii] นักระบาดวิทยาของมินนิโซตาที่ใช้การวิเคราะห์การถดถอยหลายตัวแปรเพื่อตรวจสอบอาหารและโรค เขาเปรียบเทียบอาหารของเจ็ดประเทศ และข้อสรุปหลักของเขาคือไขมันอิ่มตัวมีส่วนทำให้เกิดโรคหลอดเลือดหัวใจ หลังจากการโต้เถียงกันอย่างดุเดือดในที่สาธารณะ แนวคิดที่ว่าไขมันอิ่มตัวทำให้เกิดโรคหัวใจก็ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาขึ้นปกนิตยสาร Time ในปี 1980

การศึกษาของ Keys ได้วางรากฐานสำหรับวิทยาศาสตร์โภชนาการ การศึกษา และนโยบายสาธารณะสำหรับสามทศวรรษข้างหน้า .

มีปัญหาเดียวเท่านั้น ข้อสรุปของเขาผิดมหันต์

คีย์ละเลยในการวิเคราะห์การสนทนาซึ่งแสดงให้เห็นว่าผลของไขมันอิ่มตัวต่อโรคหลอดเลือดหัวใจไม่ขึ้นกับซูโครส กล่าวอีกนัยหนึ่ง ซูโครสและไขมันอิ่มตัวถูกผสมผสานเข้ากับข้อมูลของเขา เมื่อมองย้อนกลับไป เป็นไปไม่ได้ที่จะหยอกล้อความสัมพันธ์ของซูโครสกับไขมันอิ่มตัวในโรคหัวใจและหลอดเลือดในการศึกษานี้ เนื่องจากข้อมูลเดิมได้หายไปนานแล้วและคีย์ได้ส่งต่อ

นอกจากนี้เขาไม่เคยแยกประเด็นเรื่องการบริโภคไขมันออก ไขมันสัตว์ดิบและไขมันปรุงสุกมีความแตกต่างกันอย่างมาก โดยเฉพาะไขมันที่ปรุงที่อุณหภูมิสูง ซึ่งก่อให้เกิดสารก่อมะเร็งได้อย่างชัดเจน

อย่างไรก็ตาม การลดไขมัน (โดยไม่คำนึงถึงน้ำตาล) กลายเป็นแบบจำลองทางโภชนาการที่ยังคงมีมาจนถึงทุกวันนี้ แม้ว่าจะมีหลักฐานมากมายที่แสดงว่าวิธีนี้ไม่ได้ผล

เมื่อไขมันของคุณเพิ่มขึ้นจาก 40 เปอร์เซ็นต์เป็น 30 เปอร์เซ็นต์ คาร์โบไฮเดรตของคุณก็เพิ่มจาก 40 เปอร์เซ็นต์เป็น 55 เปอร์เซ็นต์ และคาร์โบไฮเดรตที่เพิ่มขึ้นนี้เป็นชนิดที่แย่ที่สุด: น้ำตาล

หลักฐานที่พิสูจน์ว่าน้ำตาลทำให้เกิดโรคอ้วน

American Beverage Association อ้างว่า "ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างน้ำเชื่อมข้าวโพดที่มีฟรุกโตสสูงและโรคอ้วน"[iii]

อย่างไรก็ตาม การศึกษาทางวิทยาศาสตร์จำนวนมากแนะนำเป็นอย่างอื่น:

Dr. David Ludwig จากโรงพยาบาลเด็กบอสตันได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับ ผลของเครื่องดื่มรสหวานต่อโรคอ้วนในเด็ก[iv] เขาพบว่าสำหรับเครื่องดื่มที่มีรสหวานเพิ่มเติมในแต่ละครั้ง ดัชนีมวลกายและโอกาสเป็นโรคอ้วนเพิ่มขึ้นในเด็กที่เขาศึกษา

ดร. Kelly Brownell จากมหาวิทยาลัยเยลได้ทำการทบทวนอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์อภิมานของการศึกษา 88 เรื่องเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคน้ำอัดลมกับผลลัพธ์ด้านสุขภาพ[v] เขาพบความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างการบริโภคน้ำอัดลมกับน้ำหนักตัวที่สูงขึ้น

การศึกษาเครื่องดื่มเป็นฟองในเมืองไครสต์เชิร์ช ประเทศอังกฤษ ได้สำรวจผลกระทบต่อโรคอ้วนเมื่อเครื่องทำโซดาถูกถอดออกจากโรงเรียนเป็นเวลาหนึ่งปี ในโรงเรียนที่ถอดเครื่องจักรออก ความอ้วนยังคงอยู่ ในโรงเรียนที่เครื่องโซดายังคงอยู่ อัตราโรคอ้วนยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง[vi]

การศึกษาโดย Schulze ใน JAMA ในปี 2547 [vii] ให้หลักฐานเพิ่มเติมว่าเครื่องดื่มที่มีน้ำตาลทำให้เกิดโรคเบาหวานประเภท II

การศึกษาที่คล้ายคลึงกันในปี 2008 ของผู้หญิงแอฟริกันอเมริกัน[viii] แสดงให้เห็นว่าการบริโภคทั้งน้ำอัดลมรสหวานและเครื่องดื่มผลไม้ที่สูงขึ้นทำให้อัตราโรคเบาหวานประเภท II สูงขึ้น

ในการศึกษาล่าสุด[ix] อาสาสมัครสิบหกคนได้รับอาหารควบคุม รวมทั้งฟรุกโตสในระดับสูง สิบสัปดาห์ต่อมา อาสาสมัครได้ผลิตเซลล์ไขมันใหม่รอบๆ หัวใจ ตับ และอวัยวะย่อยอาหารอื่นๆ พวกเขายังแสดงสัญญาณของความผิดปกติในการแปรรูปอาหารที่เกี่ยวข้องกับโรคเบาหวานและโรคหัวใจ อาสาสมัครกลุ่มที่สองที่ได้รับอาหารที่คล้ายกัน แต่ใช้กลูโคสแทนที่ฟรุกโตส ไม่มีปัญหาเหล่านี้

แต่ไม่หยุดที่น้ำอัดลม

เครื่องดื่มผลไม้รสหวานมีส่วนทำให้รอบเอวของคุณเพิ่มขึ้นเช่นกัน การบริโภคน้ำผลไม้สูง (ซูโครส) มีความเกี่ยวข้องกับโรคอ้วนในวัยเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในครอบครัวที่มีรายได้น้อย[x]

อะไรอยู่ในน้ำอัดลมและน้ำผลไม้ที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของคุณ?

โดยพื้นฐานแล้วมันคือฟรุกโตส อ่านต่อไปเพื่อค้นพบว่าเหตุใดจึงเป็นเช่นนี้และอย่างไร

ฟรุกโตสไม่เหมือนกับกลูโคส

กลูโคสเป็นรูปแบบของพลังงานที่คุณออกแบบมาให้ทำงาน ทุกเซลล์ในร่างกายของคุณ แบคทีเรียทุกชนิด และที่จริงแล้ว ทุกสิ่งมีชีวิตบนโลก ใช้กลูโคสเป็นพลังงาน

ฟรุกโตสไม่ใช่โมเลกุลเดียวกัน กลูโคสเป็นวงแหวน 6 ตัว แต่ฟรุกโตสเป็นวงแหวน 5 ตัว ซูโครส (น้ำตาลตาราง) คือน้ำตาลกลูโคส 50 เปอร์เซ็นต์และฟรุกโตส 50 เปอร์เซ็นต์และ HFCS คือฟรุกโตส 42-55 เปอร์เซ็นต์

หากคุณได้รับฟรุกโตสจากผักและผลไม้เท่านั้น (ที่มา) อย่างที่คนส่วนใหญ่ทำเมื่อหนึ่งศตวรรษก่อน คุณจะบริโภคประมาณ 15 กรัมต่อวัน ซึ่งถือว่าห่างไกลจาก 73 กรัมต่อวันที่วัยรุ่นทั่วไปจะได้รับเป็นยาเม็ด จากเครื่องดื่มรสหวาน ในผักและผลไม้จะผสมกับไฟเบอร์ วิตามิน แร่ธาตุ เอ็นไซม์ และไฟโตนิวเทรียนท์ที่เป็นประโยชน์ ซึ่งทั้งหมดนี้ช่วยลดผลการเผาผลาญในเชิงลบ

ไม่ใช่ว่าฟรุกโตสนั้นไม่ดี แต่เป็นปริมาณมหาศาลที่คุณสัมผัสได้ซึ่งทำให้เป็นอันตราย

ก่อนที่คุณจะเข้าใจความแตกต่างระหว่างวิธีที่ร่างกายของคุณเผาผลาญกลูโคสและฟรุกโตส คุณต้องมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับ LDL

LDL มีอยู่สองประเภท - และมีเพียงประเภทเดียวที่ไม่ดี

ในปี 1970 มีการค้นพบไลโปโปรตีนความหนาแน่นต่ำ (LDLs) พบว่า LDL สูงขึ้นในผู้ที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด ดังนั้นจุดเน้นของยาและโภชนาการจึงลดระดับ LDL ของคุณลง

หนึ่งในส่วนสำคัญของปริศนาที่ยังไม่รู้จักในขณะนั้นคือ LDL มีสองประเภท: รูปแบบ A และรูปแบบ B

รูปแบบ A LDL เป็น LDL ขนาดใหญ่ "ลอย" ที่ลอยได้ "ลอย" ซึ่งไม่อยู่ใต้ เซลล์บุผนังหลอดเลือดของคุณ และไม่ก่อให้เกิดคราบพลัค พวกมันไม่เป็นอันตราย

รูปแบบ B LDL (หรือ VLDL) เป็น LDL ที่เล็กกว่าและหนาแน่นกว่า ซึ่งสามารถยึดตัวเองไว้ใต้เซลล์เยื่อบุผิวของคุณ และทำให้พื้นผิวขรุขระและกระตุ้นการก่อตัวของคราบพลัค นี่คือคนเลว

น่าเสียดาย เมื่อคุณได้รับโปรไฟล์ไขมันมาตรฐานจากการตรวจประจำปี ค่า LDL ที่วัดได้จะเป็นการรวมกันของทั้งสองประเภท การวัดในห้องปฏิบัติการจะรวมเข้าด้วยกันเว้นแต่ว่าคุณจะมีแผงที่เชี่ยวชาญเป็นพิเศษ ซึ่งแพทย์ส่วนใหญ่ไม่ได้สั่ง

ในการถอดรหัสว่าคุณมีประเภทที่ไม่ดีมากเกินไปหรือไม่ คุณสามารถดูระดับไตรกลีเซอไรด์และไลโปโปรตีนความหนาแน่นสูง (HDL) ได้ (HDL หรือ "ไลโปโปรตีนความหนาแน่นสูงมักเรียกว่า "คอเลสเตอรอลที่ดี")

นี่เป็นวิธีง่ายๆ ในการตรวจสอบว่าคุณมี LDL ที่ไม่ดีมากเกินไปหรือไม่:

หากไตรกลีเซอไรด์ของคุณต่ำและ HDL ของคุณสูง แสดงว่า LDL ที่คุณมีคือ ความหลากหลายที่ดี

หากไตรกลีเซอไรด์ของคุณสูงและ HDL ของคุณต่ำ แสดงว่า LDL ที่คุณมีคือความหลากหลายที่ดี อัตราส่วนไตรกลีเซอไรด์ต่อ HDL เป็นตัวบ่งชี้โรคหัวใจและหลอดเลือดได้ดีกว่าอัตราส่วนโคเลสเตอรอลต่อ HDL ทั้งหมดที่ทุกคนมี ประโยชน์ ต่อไป

นี้คือสิ่งสำคัญ: ไขมันในอาหารจะเพิ่ม LDL ขนาดใหญ่ที่ลอยตัวได้ ซึ่งเป็นไขมันที่ไม่เป็นอันตราย น้ำตาลในอาหารจะเพิ่ม LDL ที่มีความหนาแน่นและมีขนาดเล็กซึ่งมีความสัมพันธ์กับโรคหัวใจ

ดังนั้น เกิดอะไรขึ้นกับ 30 ปีที่ผ่านมามีการเติมน้ำตาลในอาหารที่มีไขมันต่ำของเราเพื่อปรับปรุงความอร่อย - ในรูปแบบของ HFCS หรือซูโครส - และการสร้างอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตสูงและมีความเสี่ยงสูง - เป็นการผสมผสานที่แย่ที่สุดสำหรับสุขภาพของคุณ และ

ไฟเบอร์ถูกกำจัด

ไฟเบอร์ Foregone

ไฟเบอร์เป็นสารอาหารที่สำคัญ (แม้ว่า n ที่รัฐบาลยอมรับ) และให้ประโยชน์ต่อสุขภาพมากมาย โดยเฉพาะถ้าไฟเบอร์มาจากผัก

อาหารที่มีเส้นใยสูงอาจช่วยป้องกันมะเร็งลำไส้ใหญ่ได้ แม้ว่างานวิจัยจะยังไม่ชัดเจนว่าวิธีนี้ได้ผลอย่างไรและปัจจัยทั้งหมดคืออะไร ประโยชน์ของเส้นใยผักยังไม่เป็นที่เข้าใจอย่างถ่องแท้ เรารู้ว่าความเสี่ยงของมะเร็งลำไส้ใหญ่ลดลงในกลุ่มประชากรที่รับประทานผักและผลไม้ในปริมาณมาก และมีหลักฐานบางอย่างที่แสดงว่าเส้นใยจากพืชสามารถป้องกันมะเร็งต่อมลูกหมากได้

ไฟเบอร์มีบทบาทสำคัญสามประการ:

ลดอัตราการดูดซึมคาร์โบไฮเดรตในลำไส้ ลดการตอบสนองของอินซูลิน

มันเพิ่มความเร็วของการขนส่งเนื้อหาในลำไส้ไปยังลำไส้เล็กส่วนต้นของคุณ ซึ่งเร่งการปลดปล่อยฮอร์โมนความอิ่มแปล้

มันยับยั้งการดูดซึมกรดไขมันอิสระบางชนิดไปยังลำไส้ของคุณ ซึ่งจะกลายเป็นกรดไขมันสายสั้นซึ่งไปกดอินซูลิน

หลายพันปีก่อนที่บรรพบุรุษของคุณบริโภคไฟเบอร์ 100 ถึง 300 กรัมทุกวัน ตอนนี้คุณโชคดีที่ได้รับ 12 กรัมต่อวัน

ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?

อาหารไร้ไฟเบอร์มีราคาถูก

พวกเขามีอายุการเก็บรักษานานขึ้นและง่ายต่อการจัดส่ง ทำให้ส่งออกไปยังประเทศอื่นได้ง่ายขึ้น

อาหารที่อุดมด้วยไฟเบอร์ใช้เวลาในการเตรียมและรับประทานนานเกินไป และมักจะไม่น่าสนใจสำหรับประชาชนทั่วไป

อาหารอเมริกันมาตรฐาน (SAD) มักจะเต็มไปด้วยอาหารแปรรูปที่เต็มไปด้วยน้ำตาล และปราศจากสารอาหารและเส้นใยส่วนใหญ่ ฟังดูเหมือนเป็นสูตรที่สมบูรณ์แบบสำหรับการระเบิดของโรคเรื้อรัง

โมเลกุลที่ทำให้ไขมันเกาะติดกับคุณ

โรคอ้วนคือความผิดปกติของการสะสมไขมันส่วนเกิน แต่สิ่งที่ควบคุมการสะสมไขมัน?

ไขมันเป็นเนื้อเยื่อที่มีการเผาผลาญ เนื้อเยื่อไขมันของคุณอยู่ในสถานะไหลตลอดเวลาโดยมีกรดไขมันอิสระ (FFA) ถูกแปลงเป็นไตรกลีเซอไรด์และกลับมาเป็นเหมือนเดิมในวัฏจักรต่อเนื่อง

FFA สามารถย้ายเข้าและออกจากเซลล์ของคุณผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ได้ แต่ไตรกลีเซอไรด์ (โมเลกุลของกรดไขมันสามโมเลกุลบวกหนึ่งโมเลกุลกลีเซอรอล) มีขนาดใหญ่เกินไปที่จะข้าม ไขมันเข้าและออกจากเซลล์เป็น FFA แต่เก็บเป็นไตรกลีเซอไรด์ เมื่อจำเป็นต้องใช้เชื้อเพลิง ไตรกลีเซอไรด์จะถูกแบ่งออกเป็นสาร FFA ซึ่งสามารถนำไปเผาเป็นเชื้อเพลิงได้

โมเลกุลกลีเซอรอล ซึ่งเป็นส่วนประกอบหลักของไตรกลีเซอไรด์ มาจากสิ่งที่เรียกว่ากลีเซอรอล-3-ฟอสเฟต (g-3-p) หรือ "กลีเซอรอลที่กระตุ้น" ซึ่งมาจากการเผาผลาญกลูโคส ปริมาณ G-3-p ที่คุณสร้างจะเป็นตัวกำหนดอัตราที่ FFA ถูก "ทำให้เป็นเอสเทอร์ไรด์" ไปเป็นไตรกลีเซอไรด์ภายในเซลล์ไขมันของคุณ[xi]

อัตราการสะสมของไขมันในเซลล์ไขมันขึ้นอยู่กับการมี g-3-p ยิ่งมี g-3-p มากเท่าไหร่ ไขมันก็จะยิ่งสะสมมากขึ้นเท่านั้น

คาร์โบไฮเดรตชีวเคมี 101

ฉันสัญญากับคุณว่าจะมีหลักสูตรความผิดพลาดทางชีวเคมี - ไปกันเถอะ

ข้อมูลส่วนใหญ่ต่อไปนี้มาจากงานสำคัญของ Dr. Robert Lustig[xii] Professor of Pediatrics in the Division of Endocrinology at the University of California, San Francisco

เพื่อที่จะเห็นคุณค่าของฟรุกโตสที่สร้างความเสียหายต่อร่างกายของคุณ จำเป็นต้องมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับวิธีการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรตประเภทต่างๆ

เราจะเริ่มต้นด้วยกลูโคสเพราะมันเป็นแหล่งพลังงานคาร์โบไฮเดรตขั้นพื้นฐานสำหรับเซลล์ที่มีชีวิตทั้งหมด

I. การเผาผลาญ

กลูโคส กลูโคสเป็นเชื้อเพลิงพื้นฐานสำหรับสิ่งมีชีวิต ตั้งแต่แบคทีเรียจนถึงมนุษย์ และเป็นแหล่งพลังงานหลักสำหรับสมองของคุณ เป็นผลิตภัณฑ์จากการสังเคราะห์แสง พบในข้าว ข้าวโพด เมล็ดพืชอื่นๆ ขนมปังและพาสต้า

เมื่อคุณรับกลูโคสจากอาหาร เช่น จากขนมปังสองแผ่น 80 เปอร์เซ็นต์ของกลูโคสถูกใช้โดยอวัยวะทุกส่วนในร่างกายของคุณ ทุกเซลล์ ส่วนที่เหลืออีก 20 เปอร์เซ็นต์ไปที่ตับของคุณเพื่อเผาผลาญและเก็บไว้

ต่อไปนี้คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับ 20 เปอร์เซ็นต์นั้น เมื่อไปถึงตับของคุณ

ไม่ว่ากลูโคสที่ร่างกายของคุณไม่ต้องการจะถูกแปลงเป็นไกลโคเจนเพื่อเก็บไว้ในตับในทันที ไกลโคเจนคือชุดกักเก็บพลังงานระยะสั้นที่ไม่เป็นพิษสำหรับร่างกายของคุณ ซึ่งสามารถเปลี่ยนเป็นพลังงานได้อย่างง่ายดายเมื่อคุณต้องการ ตับของคุณไม่จำกัดปริมาณไกลโคเจนที่สะสมได้โดยไม่มีผลเสีย (นั่นคือสิ่งที่นักกีฬาใช้ประโยชน์จากเมื่อพวกเขา "คาร์โบโหลด")

ไพรูเวตจำนวนเล็กน้อยถูกผลิตขึ้น ซึ่งจบลงด้วยการแปลงเป็นเอทีพี (รูปแบบการจัดเก็บสารเคมีของพลังงาน) และคาร์บอนไดออกไซด์ ซิเตรตในปริมาณที่น้อยกว่านั้นถูกผลิตขึ้นจากกระบวนการนี้ผ่าน "กระสวยซิเตรต" ซึ่งลงเอยด้วย VLDL (ไลโปโปรตีนความหนาแน่นต่ำมาก สารเลว) ในกระบวนการที่เรียกว่าการสร้างโนโวลิพอเจเนซิส - แต่เรากำลังพูดถึง จำนวนเล็กน้อย (น้อยกว่าหนึ่งแคลอรี่จากขนมปังสองชิ้น)

ตับอ่อนของคุณหลั่งอินซูลินออกมาเพื่อตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำตาลในเลือด (เช่น น้ำตาลในเลือด) ซึ่งช่วยให้กลูโคสเข้าสู่เซลล์ของคุณ หากไม่มีอินซูลิน เซลล์ของคุณจะไม่สามารถประมวลผลกลูโคสได้ ดังนั้นจึงไม่มีพลังงานสำหรับการเคลื่อนไหว การเจริญเติบโต การซ่อมแซม หรือการทำงานอื่นๆ อินซูลินเป็นกุญแจสำคัญในการปลดล็อกประตูเซลล์เพื่อให้กลูโคสถูกถ่ายโอนจากกระแสเลือดเข้าสู่เซลล์

เมื่อคุณบริโภคกลูโคส 120 แคลอรี แคลอรีที่น้อยกว่า 1 แคลอรีมีส่วนทำให้เกิดผลการเผาผลาญที่ไม่พึงประสงค์

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องปกติมากและเป็นวิธีการที่คุณได้รับการออกแบบมาให้ใช้งาน

ครั้งที่สอง การเผาผลาญ

ของเอทานอล เอทานอลหรือเอทิลแอลกอฮอล์เป็นคาร์โบไฮเดรตที่ชื่นชอบของหลาย ๆ คน แต่ก็เป็นคาร์โบไฮเดรตที่ผ่านกระบวนการเผาผลาญที่แตกต่างกันมาก โดยทิ้งร่องรอยของสารพิษไว้เป็นทางยาวหนึ่งไมล์

เอทานอลเป็นพิษเฉียบพลันของระบบประสาทส่วนกลางและตับอักเสบเรื้อรังเนื่องจากต้องเผาผลาญในตับเกือบทั้งหมด

หลังจากบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แล้ว 10 เปอร์เซ็นต์ของเอทานอลจะถูกทำลายโดยกระเพาะอาหารและลำไส้ในลักษณะ "ผ่านครั้งแรก" และอีก 10 เปอร์เซ็นต์จะถูกเผาผลาญโดยสมองและอวัยวะอื่นๆ ความจริงที่ว่าเอทานอลได้รับการเผาผลาญบางส่วนในสมองของคุณเป็นเหตุผลที่ทำให้คุณรู้สึก "ฉวัดเฉวียน" ที่คุ้นเคย

ส่วนที่เหลืออีก 80 เปอร์เซ็นต์กระทบตับ ซึ่งจะต้องถูกทำลายลง นี่เป็นสี่เท่าของภาระในตับเท่ากับจำนวนแคลอรี่จากกลูโคสเท่ากัน

แต่กระบวนการเผาผลาญในตับค่อนข้างแตกต่างจากของกลูโคส

น้ำตกการเผาผลาญนี้สามารถสรุปได้ดังนี้:

ตับแปลงเอทานอลเป็นอัลดีไฮด์ซึ่งผลิตอนุมูลอิสระที่ทำลายโปรตีนในตับ

อัลดีไฮด์เหล่านี้บางส่วนจะถูกแปลงเป็นกลูโคส แต่มีซิเตรตส่วนเกินเกิดขึ้นในกระบวนการกระตุ้น "สารเคมีขยะ" ซึ่งส่งผลให้เกิดกรดไขมันอิสระ (FFAs), VLDL และไตรกลีเซอไรด์ เมื่อเทียบกับ 1 แคลอรีจากกลูโคสที่ถูกแปลงเป็น VLDL (ดูหัวข้อก่อนหน้า) ปริมาณแคลอรี่ที่บริโภคจากเอธานอลเท่ากันจะผลิต VLDL 30 แคลอรีที่ขนส่งไปยังเซลล์ไขมันของคุณและมีส่วนทำให้อ้วน หรือมีส่วนร่วมในการก่อตัวของคราบพลัค นี่คือสิ่งที่นำไปสู่ภาวะไขมันในเลือดสูงจากโรคพิษสุราเรื้อรัง

ไขมันที่เป็นผลลัพธ์ร่วมกับเอทานอล นำไปสู่เอ็นไซม์ที่เริ่มต้นการอักเสบ ซึ่งจะทำให้เกิดการดื้อต่ออินซูลินในตับ ตับอักเสบ และตับแข็ง

ก้อนไขมันสะสมในตับเช่นกัน ซึ่งอาจนำไปสู่โรคไขมันพอกตับ

กรดไขมันอิสระ (FFAs) ออกจากตับและทำให้กล้ามเนื้อโครงร่างของคุณดื้อต่ออินซูลิน นี่เป็นรูปแบบการดื้อต่ออินซูลินที่แย่กว่าการดื้อต่ออินซูลินในตับ และอาจนำไปสู่โรคเบาหวานประเภท II

หลังจากทานยาลูกกลอนเอทานอล 120 แคลอรี ส่วนใหญ่ (ประมาณ 40 แคลอรี) สามารถนำไปสู่โรคได้

เหตุใดฉันจึงรวมการอภิปรายเกี่ยวกับการเผาผลาญเอทานอลในรายงานเกี่ยวกับฟรุกโตส

เพราะในแทบทุกวิถีทาง ฟรุกโตสจะถูกเผาผลาญในลักษณะเดียวกับเอธานอล ซึ่งสร้างสารพิษชนิดเดียวกันในร่างกายของคุณ

สาม. การเผาผลาญฟรุกโต

ส ตอนนี้ในที่สุดเราก็มาถึงฟรุกโตส

เมื่อคุณกินฟรุกโตส 100 เปอร์เซ็นต์ของฟรุกโตสจะส่งตรงไปยังตับของคุณเพื่อเผาผลาญ นี่คือสาเหตุที่ทำให้ตับเป็นพิษ - มันทำให้ตับทำงานหนักเกินไป เมแทบอลิซึมของฟรุกโตสทำให้เกิดผลเสียดังต่อไปนี้:

ฟรุกโตสจะถูกแปลงเป็นฟรุกโตส-1-ฟอสเฟตทันที (F1P) ซึ่งจะทำให้เซลล์ตับของฟอสเฟตหมดไป

กระบวนการข้างต้นทำให้เกิดของเสียในรูปของกรดยูริก กรดยูริกขัดขวางเอนไซม์ที่สร้างไนตริกออกไซด์ ไนตริกออกไซด์เป็นตัวควบคุมความดันโลหิตตามธรรมชาติของร่างกาย ดังนั้นเมื่อถูกปิดกั้น ความดันโลหิตของคุณก็จะสูงขึ้น ซึ่งนำไปสู่ความดันโลหิตสูง ระดับกรดยูริกที่สูงอาจทำให้เกิดโรคเกาต์ได้เช่นกัน

F1P เกือบทั้งหมดถูกเปลี่ยนเป็นไพรูเวต และลงเอยด้วยซิเตรต ซึ่งส่งผลให้เกิดการสร้างไลโปเจเนซิสเดอโนโว ผลิตภัณฑ์ขั้นสุดท้าย ได้แก่ FFAs VLDL และไตรกลีเซอไรด์ ผลลัพธ์ -- ภาวะไขมันในเลือดสูง

ฟรุกโตสกระตุ้น g-3-p (เปิดใช้งานกลีเซอรอล) ซึ่งคุณจะจำได้ว่าเป็นโมเลกุลที่สำคัญสำหรับการเปลี่ยน FFAs ให้เป็นไตรกลีเซอไรด์ภายในเซลล์ไขมัน โปรดจำไว้ว่า อัตราการสะสมไขมันในเซลล์ไขมันนั้นขึ้นอยู่กับการมี g-3-p ยิ่งมี g-3-p มากเท่าไหร่ ไขมันก็จะยิ่งสะสมมากขึ้นเท่านั้น ฟรุกโตสเป็นคาร์โบไฮเดรตที่แปลงเป็น g-3-p11 ได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด กล่าวอีกนัยหนึ่งฟรุกโตสเป็นคาร์โบไฮเดรตที่มีไขมันมากที่สุด

FFAs ถูกส่งออกจากตับและดูดซึมเข้าสู่กล้ามเนื้อโครงร่าง ทำให้เกิดการดื้อต่ออินซูลินของกล้ามเนื้อโครงร่าง

FFA บางส่วนยังคงอยู่ในตับ ทำให้เกิดการสะสมของหยดไขมัน ภาวะดื้อต่ออินซูลินในตับ และโรคไขมันพอกตับที่ไม่มีแอลกอฮอล์ (NAFLD)[xiii][xiv]

การดื้อต่ออินซูลินจะกดดันตับอ่อน ซึ่งปั๊มอินซูลินออกมามากขึ้นเพื่อตอบสนองต่อน้ำตาลในเลือดที่เพิ่มขึ้น เนื่องจากเซลล์ของคุณไม่สามารถดึงน้ำตาลออกจากกระแสเลือดได้ และสิ่งนี้สามารถพัฒนาไปสู่โรคเบาหวานประเภท II ได้

เช่นเดียวกับยาลูกกลอนของเอทานอล ยาลูกกลอนฟรุกโตส 120 แคลอรีส่งผลให้เกิดส่วนอย่างมาก (อีกครั้งประมาณ 40 แคลอรี) ที่ก่อให้เกิดโรคโดยตรง

อาการเหล่านี้ฟังดูคุ้นเคยกับคุณบ้างไหม? ความดันโลหิตสูง, การเกิดไขมันในเลือดและไขมันในเลือดผิดปกติ, โรคอ้วน, การอักเสบ, ความต้านทานต่ออินซูลินและความต้านทานต่อเลปตินของระบบประสาทส่วนกลาง?

หากคุณกำลังคิดว่ามันฟังดูเหมือนโรคเมตาบอลิซึมแบบคลาสสิก แสดงว่าคุณตายแล้ว!

ประเด็นที่ควรหลีกเลี่ยงคือ: การบริโภคฟรุกโตสคือการบริโภคไขมัน ฟรุกโตสไม่ใช่คาร์โบไฮเดรตจริงๆ อาหารที่มีฟรุกโตสสูงเป็นอาหารที่มีไขมันสูง อาหารที่มีไขมันสูงซึ่งสร้างวงจรการบริโภคที่เลวร้ายซึ่งจะไม่ปิดตัวเอง

คุณสามารถเห็นได้จากการเปรียบเทียบเมแทบอลิซึมของฟรุกโตสกับเมแทบอลิซึมของเอทานอลที่มีความคล้ายคลึงกันมาก ที่จริงแล้ว เมื่อคุณเปรียบเทียบเมแทบอลิซึมของโซดา 150 แคลอรีกับเบียร์ 150 แคลอรี (แต่ละกระป๋อง 12 ออนซ์) ประมาณ 90 แคลอรีไปถึงตับในทั้งสองกรณี ฟรุกโตสทำให้เกิดพิษส่วนใหญ่เช่นเดียวกับเอทานอลเพราะทั้งสองมาจากการหมักน้ำตาล

เมแทบอลิซึมของเอทานอลและเมแทบอลิซึมของฟรุกโตสทำให้เกิดความอ้วนในช่องท้อง (ไขมันหน้าท้อง) การดื้อต่ออินซูลิน และกลุ่มอาการเมตาบอลิซึม

มีการศึกษาสะสมที่แบกรับสิ่งนี้

ตัวอย่างเช่น อาหารที่มีฟรุกโตสสูงทำให้เกิดภาวะไขมันในเลือดผิดปกติในคนที่มีสุขภาพดีทั้งที่มีและไม่มีประวัติครอบครัวเป็นเบาหวานชนิดที่ 2 ผลการศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่า[xv]

มีการศึกษาอื่นอีกสองชิ้นที่ทำขึ้นโดยใช้นักศึกษาแพทย์ โดยทั้งสองศึกษาการตอบสนองทางชีววิทยาต่อการเติมฟรุกโตส ในระยะแรก นักศึกษาแพทย์จะได้รับน้ำตาลกลูโคสมากหรือฟรุกโตสในปริมาณมาก ในนักเรียนที่ได้รับฟรุกโตส เกือบ 30 เปอร์เซ็นต์ของแคลอรีกลายเป็นไขมัน ในนักเรียนที่ได้รับกลูโคสนั้นแทบจะไม่มีไขมันเลย

ในการศึกษาครั้งที่สอง นักศึกษาแพทย์ได้รับอาหารที่มีฟรุกโตสสูงเป็นเวลา 6 วัน ในช่วงเวลาสั้น ๆ ความต้านทานต่ออินซูลินและไตรกลีเซอไรด์เพิ่มขึ้นสองเท่า!

พื้นฐานทางประสาทเคมีสำหรับความตะกละ

คุณกินเป็นผลมาจากการกระตุ้น "เส้นทางให้รางวัล" (หรือเรียกอีกอย่างว่าวิถีแห่งความสุข) ของสมองของคุณ

ศูนย์ความสุขของสมองของคุณ (หรือที่เรียกว่า ventral tegmental area หรือ VTA และ nucleus accumbens หรือ NA) เป็นรากเหง้าของพฤติกรรมทั้งหมด ซึ่งขับเคลื่อนโดยสารเคมีที่เชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับกระบวนการพลังงานที่ฉันได้กล่าวไว้ข้างต้น

ส่วนของสมองที่ตอบสนองต่อสิ่งที่คุณกินนั้นเป็นส่วนเดียวกับที่ตอบสนองต่อนิโคติน มอร์ฟีน แอมเฟตามีน เอทานอล เพศ และการออกกำลังกาย! นั่นคือเหตุผลที่คนที่เสพยาเสพติดมักจะกินมากเกินไป

เลปตินและอินซูลินเป็นโมดูเลเตอร์ของการตอบสนองของรางวัลเหล่านี้ ทำให้กิจกรรม VTA-NA ลดลง กล่าวอีกนัยหนึ่ง เลปตินและอินซูลินทำให้สมองของคุณส่งสัญญาณให้หยุดกิน

ฟรุกโตสทำลายสัญญาณความอิ่มตามปกติเหล่านี้ ทำให้การบริโภคแคลอรี่เพิ่มขึ้นทั้งทางตรงและทางอ้อม:

ฟรุกโตสไม่กระตุ้นการเพิ่มขึ้นของเลปติน ดังนั้นสัญญาณความอิ่มของคุณจึงลดลง

กลูโคสไปยับยั้งเกรลิน (ฮอร์โมนความหิว—ทำให้คุณต้องการอาหารมากขึ้น) แต่ฟรุกโตสไม่ต้องการ

การเพิ่มไตรกลีเซอไรด์ทำให้ฟรุกโตสลดปริมาณเลปตินที่ข้ามกำแพงเลือดและสมองของคุณ

ฟรุกโตสจะเพิ่มระดับอินซูลิน ซึ่งขัดขวางการสื่อสารระหว่างเลปตินกับไฮโปทาลามัสของคุณ ดังนั้นสัญญาณความสุขของคุณจึงไม่หยุดนิ่ง สมองของคุณสัมผัสได้ถึงความอดอยากและกระตุ้นให้คุณกินมากขึ้น

ฟรุกโตสลดการผลิต malonyl-CoA ซึ่งอาจช่วยส่งเสริมความรู้สึกของความเพียงพอของพลังงาน

นอกจากจะทำให้เกิดการดื้อต่ออินซูลินแล้ว ฟรุกโตสยังเปลี่ยนแปลงการตอบสนองทางอารมณ์ต่ออาหาร ซึ่งจะทำให้ได้รับแคลอรี่ที่มากเกินไป สร้างวงจรตอบรับเชิงบวกสำหรับการบริโภคมากเกินไป

Big Fat Lies จากอุตสาหกรรมข้าวโพด

ขณะนี้การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ได้แสดงให้เห็นความคล้ายคลึงเมตาบอลิซึมระหว่าง HFCS และซูโครส สมาคมผู้กลั่นข้าวโพด (Corn Refiners Association) ได้เริ่มดำเนินการรณรงค์อันอื้ออึงเพื่อโน้มน้าวให้สาธารณชนทราบว่าผลิตภัณฑ์ของตนเท่ากับน้ำตาลในตารางว่า "เป็นธรรมชาติ" และปลอดภัย

แน่นอนว่า หลายๆ อย่างเป็นเรื่อง "ธรรมชาติ" โคเคนเป็นเรื่องธรรมชาติ แต่คุณคงไม่อยากใช้ปริมาณ 141 ปอนด์ในแต่ละปี

อุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่มไม่ต้องการให้คุณตระหนักว่า HFCS มีอยู่ทั่วไปในอาหารของคุณมากเพียงใด ไม่ใช่แค่จากน้ำอัดลมและน้ำผลไม้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงน้ำสลัดและเครื่องปรุงรส และอาหารแปรรูปแทบทุกประเภท การนำ HFCS มาใช้ในอาหารตะวันตกในปี 1975 เป็นประโยชน์หลายพันล้านดอลลาร์สำหรับอุตสาหกรรมข้าวโพด

ตอนนี้อุตสาหกรรมข้าวโพดได้คิดค้นผลิตภัณฑ์อื่นที่ใช้ในเครื่องดื่มที่เรียกว่า "crystalline fructose" ผลิตขึ้นโดยปล่อยให้ฟรุกโตสตกผลึกจากน้ำเชื่อมข้าวโพดที่อุดมด้วยฟรุกโตส ส่งผลให้ได้ผลิตภัณฑ์ที่มีฟรุกโตสบริสุทธิ์ 99.5 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเป็นระดับฟรุกโตสสูงเป็นสองเท่าของ HFCS ปกติ!

เห็นได้ชัดว่าปัญหาสุขภาพทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับ HFCS อาจเด่นชัดยิ่งขึ้นกับผลิตภัณฑ์นี้

ที่แย่ไปกว่านั้น ผลึกฟรุกโตสอาจมีสารหนู ตะกั่ว คลอไรด์ และโลหะหนัก ซึ่งเป็นรายการซักผ้าเสมือนจริงของสารพิษที่คุณควรหลีกเลี่ยงอย่างชัดเจน อันที่จริง มีการศึกษามากกว่าหนึ่งชิ้นที่ตรวจพบระดับปรอทที่ไม่ปลอดภัยใน HFCS[xvi] หากคุณมีลูก สารปนเปื้อนเหล่านี้อาจส่งผลต่อพัฒนาการและสุขภาพของลูกคุณในระยะยาว

เหตุใดองค์การอาหารและยาไม่ควบคุมฟรุกโตสเนื่องจากมีความเสี่ยงต่อสุขภาพเช่นเดียวกับเอทานอล และควบคุมเอทานอล

อย.ไม่สัมผัสสารพิษเรื้อรัง พวกเขาควบคุมเฉพาะสารพิษเฉียบพลัน และเอทานอลจัดอยู่ในหมวดหมู่นั้น เพราะมันก่อให้เกิดผลต่อระบบประสาทที่เป็นพิษในทันที ฟรุกโตสไม่ได้รับการเผาผลาญในสมอง ดังนั้น ผลกระทบแม้ว่าจะสร้างความเสียหาย แต่ก็สะสมและขยายใหญ่ขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป

นอกจากนี้ ตระหนักด้วยว่า HFCS เกือบทั้งหมดทำมาจากข้าวโพดดัดแปลงพันธุกรรม ซึ่งมาพร้อมกับความเสี่ยงในตัวเอง

องค์การอาหารและยาจัดประเภทฟรุกโตสเป็น GRAS: โดยทั่วไปถือว่าปลอดภัย ซึ่งแทบไม่มีความหมายอะไรเลยและไม่ได้อิงอะไรจากสิ่งใดเลย

เป็นที่น่าสนใจที่จะสังเกตว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้มีการเสนอภาษีโซดา[xvii] ทั้งในนิวยอร์กและแคลิฟอร์เนีย และได้มีการออกกฎหมายสำหรับการกำจัดน้ำอัดลมจากโรงเรียนในหลายรัฐ

Sugarholic ต้องทำอะไร?

ตามหลักการแล้ว เราขอแนะนำให้คุณหลีกเลี่ยงน้ำตาลให้มากที่สุด นี่เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งหากคุณมีน้ำหนักเกินหรือมีโรคเบาหวาน คอเลสเตอรอลสูง หรือความดันโลหิตสูง

อันที่จริง ฉันเชื่อว่าผลกระทบด้านสุขภาพในเชิงบวกของการเลิกเสพติดน้ำตาลในประเทศจะยิ่งใหญ่กว่าถ้าทุกคนเลิกสูบบุหรี่ เพราะระดับอินซูลินที่สูงนั้นเป็นรากฐานของโรคเรื้อรังเกือบทุกอย่างที่มนุษย์รู้จัก ตั้งแต่มะเร็งและข้ออักเสบ ไปจนถึงโรคหัวใจและหลอดเลือด

ฉันยังตระหนักดีว่าคุณไม่ได้อาศัยอยู่ในโลกที่สมบูรณ์แบบ และการปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ด้านโภชนาการที่เข้มงวดนั้นไม่สามารถทำได้หรือเป็นไปได้เสมอไป

หากคุณต้องการใช้สารให้ความหวานเป็นครั้งคราว นี่คือสิ่งที่แนะนำ:

ใช้หญ้าหวานสมุนไพร

ใช้น้ำตาลอ้อยออร์แกนิกในปริมาณที่พอเหมาะ

ใช้น้ำผึ้งดิบออร์แกนิกในปริมาณที่พอเหมาะ

หลีกเลี่ยงสารให้ความหวานเทียมทั้งหมด ซึ่งอาจทำลายสุขภาพของคุณได้เร็วกว่า HFCS

และฉันไม่แนะนำน้ำเชื่อมอากาเว่เพราะเป็นน้ำนมที่ผ่านกระบวนการสูงซึ่งเกือบทั้งหมดเป็นฟรุกโตส น้ำตาลในเลือดของคุณจะเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกับที่คุณบริโภคน้ำตาลปกติหรือ HFCS Agave ได้รับความนิยมอุตุนิยมวิทยาเนื่องจากแคมเปญการตลาดที่ยอดเยี่ยม แต่ประโยชน์ต่อสุขภาพที่มีอยู่ในต้นหางจระเข้ดั้งเดิมจะถูกประมวลผลออกไป

อย่าลืมกินน้ำตาลที่มีไฟเบอร์ ... เหมือนในผลไม้สักชิ้น อย่างที่ดร.ลัสติกกล่าวว่า "เมื่อพระเจ้าสร้างยาพิษ พระองค์ทรงบรรจุยาแก้พิษ นั่นคือ ไฟเบอร์"

รอ 20 นาทีก่อนรับประทานอาหารมื้อที่ 2 เพื่อให้สมองได้รับสัญญาณความอิ่ม

และออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ดร. ลุดวิกแนะนำให้คุณ "ซื้อเวลาอยู่หน้าจอด้วยการออกกำลังกาย"

การออกกำลังกายมีความสำคัญด้วยเหตุผลหลายประการ ซึ่งบางอย่างอาจทำให้คุณประหลาดใจ:

การออกกำลังกายช่วยเพิ่มความไวของอินซูลินของกล้ามเนื้อโครงร่าง (อินซูลินทำงานได้ดีที่สุดในกล้ามเนื้อของคุณ)

การออกกำลังกายช่วยลดความเครียดและลดคอร์ติซอลซึ่งลดความ

อยาก

อาหาร ลดระดับซิเตรตจึงลดการผลิตไขมัน การ

ออกกำลังกายทำให้เฉียบคมขึ้น ลดข้ออักเสบ ยกอารมณ์ เสริมสร้างกระดูก และแม้กระทั่งชะลอความแก่

หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มชูกำลังและเครื่องดื่มเกลือแร่เพราะจะเต็มไปด้วยน้ำตาล โซเดียม และสารเคมี สารเติมแต่ง

การเติมน้ำด้วยน้ำจืดบริสุทธิ์เป็นทางเลือกที่ดีกว่า

หากคุณหรือลูกของคุณมีส่วนร่วมในกีฬากรีฑา เราขอแนะนำให้คุณอ่านบทความของฉัน กฎพลังงาน สำหรับคำแนะนำที่ดีเกี่ยวกับวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพระดับพลังงานและสมรรถภาพทางกายของลูกของคุณผ่านโภชนาการที่ดี

คำเตือนเกี่ยวกับนมผงสำหรับทารก

และสุดท้าย ให้ระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวกับนมผงสำหรับทารกที่คุณให้นมลูก Nearly all infant formulas have as much or more high fructose corn syrup than a can of soda -- in addition to many other things that are extremely detrimental to your baby's health and development.

You have learned that, metabolically, there is very little difference between ethanol and sugar, so by giving your infant formula, you might as well be giving him a bottle of beer or soda!

And studies have shown that the earlier you expose kids to sweets, the more they crave them later.

It is important for pregnant women to keep their blood sugars well managed not only for their own health, but also for the long-term health of their children.

Researchers have found that children born to mothers with gestational diabetes (high blood sugar during pregnancy) had an 82 percent chance of becoming obese between the ages of 5 and 7 through a phenomenon called "metabolic imprinting." Even mothers with elevated blood sugar, short of gestational diabetes, had children with a significantly increased risk for obesity.[xviii]

I advocate breastfeeding if at all possible -- it is by far the healthiest option.

One of the most clear-cut, non-debatable topics in health care is that breast milk is the best source of nutrition for newborns. The benefits to the baby and the new mom are enormous. Breastfed infants have shown lower obesity rates in later childhood[xix].

What Else Does the Science Say about the Health Impact of Fructose?

According to GreenMedInfo.com, scientific studies have linked fructose to about 30 different specific diseases and health problems. Select the hyperlinks provided to review how fructose may:

Raise your blood pressure, and cause nocturnal hypertension

Insulin resistance / Type 2 Diabetes

Non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD)

Raise your uric acid levels, which can result in gout and/or metabolic syndrome

Accelerate the progression of chronic kidney disease

Intracranial atherosclerosis(narrowing and hardening of the arteries in your skull)

Exacerbate cardiac abnormalities if you're deficient in copper

Have a genotoxic effect on the colon

Promote metastasis in breast cancer patients

Cause tubulointerstitial injury (injury to the tubules and interstitial tissue of your kidney)

Promotes obesity and related health problems and diseases

Promotes pancreatic cancer growth

Acknowledgements

I would like to thank Dr. Robert H. Lustig, Professor of Pediatrics in the Division of Endocrinology at University of California, San Francisco, for sharing his incredibly important insights, without which this article would not have be en possible. Much of the above information came directly from Dr. Lustig's work related to central regulation of energy balance, and I am very grateful for his willingness to share it with me so that I can pass it along to you.

 

 

 

 

 

Justification for Low-Fat Diet

But how did the war on fat start, in the first place?

It began with a study called the Seven Countries study by Ancel Keys[ii], a Minnesota epidemiologist who used multivariate regression analysis to examine diet and disease. He compared the diets of seven countries, and his main conclusion was that saturated fats were responsible for cardiovascular disease. After much heated public debate, this notion that saturated fats caused heart disease was widely adopted, especially once he made the cover of Time Magazine in 1980.

Keys' study laid the foundation for nutrition science, education, and public policy for the next three decades.

There was only one problem. His conclusions were dead wrong.

Keys' neglected to perform the converse analysis demonstrating that the effect of saturated fat on cardiovascular disease was independent of sucrose. In other words, sucrose and saturated fat were co-mingled into his data. In retrospect, it is impossible to tease out the relative contributions of sucrose versus saturated fat on cardiovascular disease in this study because the original data is long gone and Keys has passed on.

Additionally he never separated out the issue of how the fat was consumed. There is a major difference in raw and cooked animal fat, especially fat cooked at high temperatures, which clearly produces known carcinogens.

Nevertheless, lowering fat (without regard to sugar) became the nutritional model that persists to this day, despite copious evidence that it doesn't work.

As your fats went from 40 percent to 30 percent, your carbohydrates went from 40 percent to 55 percent. And this carbohydrate increase was of the worst possible kind: SUGAR.

Proof that Sugar Cause Obesity

The American Beverage Association claims there is "no association between high fructose corn syrup and obesity."[iii]

However, a long lineup of scientific studies suggest otherwise:

• Dr. David Ludwig of Boston Children's Hospital did a study of the effects of sugar-sweetened drinks on obesity in children[iv]. He found that for each additional serving of a sugar-sweetened drink, both body mass index and odds of obesity increased in the children he studied.

• Dr. Kelly Brownell of Yale University did a systematic review and meta-analysis of 88 studies about the association between soft drink consumption and health outcomes[v]. He found clear associations between soft drink consumption and higher body weight.

• The Fizzy Drink Study in Christchurch, England explored the effects on obesity when soda machines were removed from schools for one year. In the schools where the machines were removed, obesity stayed constant. In the schools where soda machines remained, obesity rates continued to rise[vi].

• A study by Schulze in JAMA in 2004[vii] provides further evidence that sugared drinks cause type II diabetes.

• A similar study in 2008 of African American women[viii] demonstrated higher intake of both sugar-sweetened soft drinks and fruit drinks leads to higher rates of type II diabetes.

• In a very recent study[ix], sixteen volunteers were fed a controlled diet including high levels of fructose. Ten weeks later, the volunteers had produced new fat cells around their hearts, livers and other digestive organs. They also showed signs of food-processing abnormalities linked to diabetes and heart disease. A second group of volunteers who were fed a similar diet, but with glucose replacing fructose, did not have these problems.

But it doesn't stop at soft drinks.

Sweetened fruit drinks are contributing to your expanding waistline as well. High fruit juice intake (sucrose) is associated with childhood obesity, especially in low-income families[x].

What is it in soft drinks and juice drinks that is damaging your health?

Primarily, it's the fructose. Read on to discover exactly how and why this is so.

Fructose is NOT the Same as Glucose

Glucose is the form of energy you were designed to run on. Every cell in your body, every bacterium -- and in fact, every living thing on the Earth -- uses glucose for energy.

Fructose is not the same molecule. Glucose is a 6-member ring, but fructose is a 5-member ring. Sucrose (table sugar) is 50 percent glucose and 50 percent fructose, and HFCS is 42-55 percent fructose.

If you received your fructose only from vegetables and fruits (where it originates) as most people did a century ago, you'd consume about 15 grams per day -- a far cry from the 73 grams per day the typical adolescent gets as a bolus from sweetened drinks. In vegetables and fruits, it's mixed in with fiber, vitamins, minerals, enzymes, and beneficial phytonutrients, all which moderate the negative metabolic effects.

It isn't that fructose itself is bad -- it is the MASSIVE DOSES you're exposed to that make it dangerous.

Before you can understand the differences between how your body metabolizes glucose and fructose, you have to have a basic understanding of LDL.

There are Two Types of LDL -- and Only One is Bad

In the 1970s, low-density lipoproteins (LDLs) were discovered. LDLs were found to be higher in people with cardiovascular disease, so the focus of medicine and nutrition became lowering your LDLs.

One of the crucial pieces of the puzzle that wasn't recognized at the time was that there are two kinds of LDL: Pattern A and Pattern B.

1. Pattern A LDLs are large, light, buoyant "floating" LDLs that don't get under your endothelial cells, and they don't cause plaque formation. They are harmless.

2. Pattern B LDL (or VLDLs) are smaller, denser LDLs that are able to wedge themselves under your epithelial cells and therefore roughen surfaces and stimulate plaque formation. These are the bad guys.

Unfortunately, when you get a standard lipid profile at your annual check-up, the LDL measured is a combination of both types. Lab measurements lump them together unless you have a very specialized panel, which most physicians don't order.

To decipher whether or not you have an excess of the bad type, you can look at your triglycerides and high-density lipoprotein (HDL) levels. (HDL, or "high density lipoprotein is commonly called "good cholesterol.")

Here is a simple way to determine if you have too much bad LDL:

1. If your triglycerides are low and your HDL is high, then the LDL you have is the good variety.

2. If your triglycerides are high and your HDL is low, then the LDL you have is the bad variety. The triglyceride-to-HDL ratio is a far better indicator of cardiovascular disease than the total cholesterol-to-HDL ratio that everyone uses.

Now, here's the bottom line: Dietary fat raises your large, buoyant LDL -- the one that is harmless. Dietary sugar raises your small, dense LDL -- the one that correlates with heart disease!

So, what has happened over the past 30 years was that sugar was added to our low-fat foods to improve palatability -- in the form of either HFCS or sucrose -- and a high-carb, high-risk diet was created -- simply the worst combination for your health.

And the fiber was eliminated.

Fiber Foregone

Fiber is an important nutrient (although not acknowledged as such by the government) and offers many health benefits, particularly if the fiber comes from vegetables.

A high-fiber diet may offer some protection from colorectal cancer, although the research is unclear exactly how this works and what all the factors are. The benefits of vegetable fiber are not yet completely understood. We do know that the risk of colorectal cancer is lower among populations with high intakes of vegetables and fruits, and there is some evidence that vegetable fiber may offer some protection from prostate cancer.

Fiber has three important roles:

• It reduces the rate of intestinal carbohydrate absorption, reducing your insulin response.

• It increases the speed of transit of intestinal contents to your ileum, which speeds up release of satiety hormones.

• It inhibits absorption of some free fatty acids to your colon, which would become short chain fatty acids, which suppress insulin.

Thousands of years ago your ancestors likely consumed 100 to 300 grams of fiber every day. Now, you are lucky to get 12 grams daily.

Why is this?

• Fiber-less foods are cheap.

• They have a longer shelf life and are easier to ship. This makes them easier to export to other countries.

• Fiber-rich foods take too long to prepare and eat, and are often less appealing to the general public.

The standard American diet (SAD) is typically loaded with processed foods full of sugar, and devoid of most nutrients and fiber. Sounds like the perfect recipe for an explosion of chronic disease.

The Molecule that Makes Fat Stick to You

Obesity is a disorder of excess fat accumulation. But what regulates fat accumulation?

Fat is a metabolically active tissue. Your adipose tissue is in a perpetual state of flux with free fatty acids (FFAs) being converted into triglycerides and back again, in an ongoing cycle.

FFAs can move in and out of your cells, across cell membranes, but triglycerides (three fatty acid molecules plus one glycerol molecule) are too big to cross. Fat enters and exits a cell as FFA, but is stored as a triglyceride. When fuel is needed, the triglyceride is broken down into FFAs, which can then be burned as fuel.

The glycerol molecule, which is a primary component of a triglyceride, comes from something called glycerol-3-phosphate (g-3-p), or "activated glycerol," which originates from the metabolism of glucose. The amount of G-3-p you make determines the rate that FFAs are "esterified" into triglycerides inside your fat cells[xi].

The rate of deposition of fat into your fat cells is dependent on the presence of g-3-p. The more g-3-p that is available, the more fat is deposited.

Carbohydrate Biochemistry 101

I promised you a crash course in biochemistry -- so here we go.

Much of the following information comes from the important work of Dr. Robert Lustig[xii] Professor of Pediatrics in the Division of Endocrinology at the University of California, San Francisco.

In order to appreciate just how damaging fructose is to your body, it is crucial to have a basic understanding of how different types of carbohydrates are metabolized.

We'll start with glucose since it's the basic carbohydrate energy source for all living cells.

I. Glucose Metabolism

Glucose is the basic fuel for living organisms, from bacteria to humans, and is the primary energy source for your brain. It is a product of photosynthesis and is found in rice, corn and other grains, and bread and pasta.

Once you take in glucose from a meal -- like, say, from two slices of bread -- 80 percent of it is used by all of the organs of your body -- every single cell. The remaining 20 percent goes to your liver to be metabolized and stored.

The following is what happens to that 20 percent, once it reaches your liver:

• Whatever glucose your body doesn't need immediately gets converted into glycogen for storage in the liver. Glycogen is your body's non-toxic short-term energy storage package, where it can be easily converted to energy when you need it. Your liver has no limit to how much glycogen it can store without detrimental effects. (That is what athletes take advantage of when they "carbo-load.")

• A small amount of pyruvate is produced, which ends up being converted to ATP (the chemical storage form of energy) and carbon dioxide. An even smaller quantity of citrate is produced from this process through the "citrate shuttle," which ends up as VLDL (very low density lipoproteins, the bad ones) in a process known as de novolipogenesis -- but we're talking about a very small amount (less than one calorie from two slices of bread).

• Insulin is released by your pancreas in response to the rise in blood glucose (i.e., blood sugar), which helps the glucose get into your cells. Without insulin, your cells would not be able to process the glucose and therefore would have no energy for movement, growth, repair, or other functions. Insulin is key to unlocking the door of the cell to allow the glucose to be transferred from the bloodstream into the cell.

• When you consume 120 calories of glucose, less than one calorie contributes to adverse metabolic outcomes.

This is all very normal, and it's how you were designed to operate.

II. Ethanol Metabolism

Ethanol, or ethyl alcohol, is the favorite carbohydrate of many. But it is also a carbohydrate that undergoes a very different metabolic process, leaving in its wake a trail of toxins a mile long.

Ethanol is an acute central nervous system toxin and a chronic hepatotoxin due to the fact that it must be metabolized almost completely in the liver.

After consuming an alcoholic beverage, 10 percent of the ethanol gets broken down by the stomach and intestine as a "first pass" effect, and another 10 percent is metabolized by the brain and other organs. The fact that ethanol is partially metabolized in your brain is the reason you experience that familiar "buzz."

The remaining 80 percent hits the liver, where it must be broken down. This is four times the load on the liver as the same number of calories from glucose.

But the metabolic process in the liver is quite different from that of glucose.

This metabolic cascade can be summarized as follows:

• The liver converts ethanol to aldehydes, which produce free radicals that damage proteins in the liver.

• Some of these aldehydes are converted to glucose, but a large amount of excess citrate is formed in the process, stimulating "junk chemicals" that result in free fatty acids (FFAs), VLDL and triglycerides. As compared to the 1 calorie from glucose that was converted to VLDL (see previous section), the same caloric intake from ethanol produces 30 calories of VLDL that are transported to your fat cells and contribute to your obesity, or participate in plaque formation. This is what leads to the dyslipidemia of alcoholism.

• The resulting lipids, together with the ethanol, lead to an enzyme that begins an inflammation cascade, which in turn causes hepatic insulin resistance, liver inflammation and cirrhosis.

• Fat globules accumulate in the liver as well, which can lead to fatty liver disease.

• Free fatty acids (FFAs) leave the liver and cause your skeletal muscles to become insulin resistant. This is a worse form of insulin resistance than hepatic insulin resistance and can lead to type II diabetes.

• After a 120-calorie bolus of ethanol, a large fraction (about 40 calories) can contribute to disease.

Why am I including a discussion of ethanol metabolism in a report about fructose?

Because, in nearly every way, fructose is metabolized the same way as ethanol, creating the same toxins in your body.

III. Fructose Metabolism

Now we finally come to fructose.

When you consume fructose, 100 percent of it goes directly to your liver to be metabolized. This is why it is a hepatotoxin -- it overloads the liver. Fructose metabolism creates the following adverse effects:

• Fructose is immediately converted to fructose-1-phosphate (F1P), depleting your liver cells of phosphates.

• The above process produces waste products in the form of uric acid. Uric acid blocks an enzyme that makes nitric oxide. Nitric oxide is your body's natural blood pressure regulator, so when it is blocked, your blood pressure rises -- leading to hypertension.Elevated uric acid levels can also cause gout.

• Almost all of the F1P is turned into pyruvate, ending up as citrate, which results in de novo lipogenesis, the end products of which are FFAs, VLDLs, and triglycerides. The result -- hyperlipidemia.

• Fructose stimulates g-3-p (activated glycerol), which you will recall is the crucial molecule for turning FFAs into triglycerides within the fat cells. Remember, the rate of deposition of fat into fat cells is dependent on the presence of g-3-p. The more g-3-p that is available, the more fat is deposited. Fructose is the carbohydrate most efficiently converted into g-3-p11. In other words, fructose is the most lipophilic carbohydrate.

• FFAs are exported from the liver and taken up in skeletal muscle, causing skeletal muscle insulin resistance.

• Some of the FFAs stay in the liver, leading to fat droplet accumulation, hepatic insulin resistance andnonalcoholic fatty liver disease (NAFLD)[xiii][xiv].

• Insulin resistance stresses the pancreas, which pumps out more insulin in response to rising blood sugar as your cells are unable to get the sugar out of your bloodstream, and this can progress to type II diabetes.

• As with a bolus dose of ethanol, a 120-calorie bolus of fructose results in a large fraction (again, about 40 calories) that directly contributes to disease.

Do these symptoms sound a bit familiar to you? Hypertension, lipogenesis and dyslipidemia, obesity, inflammation, insulin resistance, and central nervous system leptin resistance?

If you are thinking it sounds a lot like classic metabolic syndrome, you are dead on!

The point to take away is: consuming fructose is consuming fat. Fructose is not really a carbohydrate -- a high fructose diet is a HIGH FAT diet. A high-fat diet that creates a vicious cycle of consumption that won't turn itself off.

You can see by comparing the metabolism of fructose with the metabolism of ethanol that they are very similar. In fact, when you compare the metabolism of 150 calories of soda with 150 calories of beer (a 12 ounce can of each), about 90 calories reach the liver in either case. Fructose causes most of the same toxic effects as ethanol because both come from sugar fermentation.

Both ethanol metabolism and fructose metabolism lead to visceral adiposity (belly fat), insulin resistance and metabolic syndrome.

Studies are accumulating that bear this out.

For example, high-fructose diets were shown to cause dyslipidemia in healthy people with and without a family history of type II diabetes, a recent study showed[xv].

Two other studies were done using medical students, both looking at biological responses to fructose loading. In the first, the med students were given either a large glucose load or a large fructose load. In the students given fructose, almost 30 percent of the calories ended up as fat. In the students given glucose, almost none ended up as fat.

In the second study, medical students were given a high-fructose diet for 6 days. In just that short time, their insulin resistance and triglycerides doubled!

The Neurochemical Basis for Gluttony

You eat as a result of the activation of the "reward pathway" (also known as the hedonic pathway) of your brain.

Your brain's pleasure center (aka ventral tegmental area, or VTA, and nucleus accumbens, or NA) is the root of all behavior, driven by chemical messengers that are intimately tied into the energy processes I have outlined above.

The part of your brain that responds to what you eat is the same part that responds to nicotine, morphine, amphetamine, ethanol, sex and exercise! That is why people taking narcotics tend to overeat.

Leptin and insulin are modulators of these reward responses, decreasing this VTA-NA activity. In other words, leptin and insulin cause your brain to send you signals to stop eating.

Fructose undermines these normal satiety signals, increasing caloric consumption both directly and indirectly:

1. Fructose does not stimulate a leptin rise, so your satiety signals are diminished.

2. Glucose suppresses ghrelin (the hunger hormone—it makes you want more food), but fructose does not.

3. By raising triglycerides, fructose reduces the amount of leptin crossing your blood-brain barrier.

4. Fructose increases insulin levels, interfering with the communication between leptin and your hypothalamus, so your pleasure signals aren't extinguished. Your brain senses starvation and prompts you to eat more.

5. Fructose decreases the production of malonyl-CoA, which may help promote a sense of energy adequacy.

Along with causing insulin resistance, fructose alters the hedonic response to food thereby driving excessive caloric intake, setting up a positive feedback loop for overconsumption.

Big Fat Lies From the Corn Industry

Now that scientific studies have shown the metabolic similarity between HFCS and sucrose, the Corn Refiners Association has embarked on a vociferous campaign to convince the public that their product is equal to table sugar, that it is "natural" and safe.

Of course, many things are "natural" -- cocaine is natural, but you wouldn't want to use 141 pounds of it each year.

The food and beverage industry doesn't want you to realize how truly pervasive HFCS is in your diet -- not just from soft drinks and juices, but also in salad dressings and condiments and virtually every processed food. The introduction of HFCS into the Western diet in 1975 has been a multi-billion dollar boon for the corn industry.

Now the corn industry has come up with another product it's using in beverages called "crystalline fructose." This is produced by allowing the fructose to crystallize from a fructose-enriched corn syrup, resulting in a product that is 99.5 percent pure fructose -- a fructose level twice as high as regular HFCS!

Clearly, all the health problems associated with HFCS could become even more pronounced with this product.

Making matters worse, crystalline fructose may also contain arsenic, lead, chloride and heavy metals -- a virtual laundry list of toxic agents you should clearly avoid. In fact, more than one study has detected unsafe mercury levels in HFCS[xvi]. If you have children, all of these contaminants can impact your child's development and long-term health.

Why doesn't the FDA regulate fructose since it poses the same health risks as ethanol -- and it regulates ethanol?

The FDA doesn't touch chronic toxins. They regulate only acute toxins, and ethanol falls into that category because it produces immediately toxic neurological effects. Fructose doesn't get metabolized in the brain, so it's effects, although damaging, are cumulative and magnify over time.

Also realize that nearly all HFCS is made from genetically modified corn, which comes with its own set of risks.

The FDA classifies fructose as GRAS: Generally Regarded As Safe. Which pretty much means nothing and is based on nothing.

It is interesting to note that soda taxes[xvii] have recently been proposed both in New York and California, and legislation for the removal of soft drinks from schools has been enacted in several states.

What's a Sugarholic to Do?

Ideally, I recommend that you avoid as much sugar as possible. This is especially important if you are overweight or have diabetes, high cholesterol, or high blood pressure.

In fact, I believe that the positive health impacts of breaking the country's sugar addiction would be even greater than if everyone stopped smoking, because elevated insulin levels are the foundation of nearly every chronic disease known to man, from cancer and arthritis to cardiovascular disease.

I also realize you don't live in a perfect world, and following rigid dietary guidelines is not always practical or even possible.

If you want to use a sweetener occasionally, this is what I recommend:

1. Use the herb stevia

2. Use organic cane sugar in moderation

3. Use organic raw honey in moderation

Avoid ALL artificial sweeteners, which can damage your health even more quickly than HFCS.

And I don't recommend agave syrup since it is a highly processed sap that is almost all fructose. Your blood sugar will spike just as it would if you were consuming regular sugar or HFCS. Agave has gained meteoric popularity due to a great marketing campaign, but any health benefits present in the original agave plant are processed away.

Be sure to eat your sugar with fiber ... as in a piece of fruit. As Dr. Lustig says, "When God made the poison, he packaged it with the antidote: fiber."

Wait 20 minutes before second portions at meals, giving your brain a chance to receive satiety signals.

And exercise regularly. Dr. Ludwig recommends you "buy your screen time with physical activity."

Exercise is important for several reasons, some of which might surprise you:

• Exercise improves skeletal muscle insulin sensitivity (insulin works best in your muscles)

• Exercise reduces stress and lowers cortisol, which decreases appetite

• Exercise suppresses ghrelin, thereby decreasing appetite

• Exercise speeds up metabolic cycles, reducing citrate levels, thus reducing fat production

• Exercise can make you sharper, reduce arthritis, lift your mood, strengthen your bones, and even slow down aging

Avoid so-called energy drinks and sports drinks because they are loaded with sugar, sodium and chemical additives.

Rehydrating with pure, fresh water is a better choice.

If you or your child is involved in athletics, I recommend you read my article Energy Rules for some great tips on how to optimize your child's energy levels and physical performance through good nutrition.

A Word of Warning About Infant Formula

And finally, be extremely careful about the infant formula you are feeding your baby. Nearly all infant formulas have as much or more high fructose corn syrup than a can of soda -- in addition to many other things that are extremely detrimental to your baby's health and development.

You have learned that, metabolically, there is very little difference between ethanol and sugar, so by giving your infant formula, you might as well be giving him a bottle of beer or soda!

And studies have shown that the earlier you expose kids to sweets, the more they crave them later.

It is important for pregnant women to keep their blood sugars well managed not only for their own health, but also for the long-term health of their children.

Researchers have found that children born to mothers with gestational diabetes (high blood sugar during pregnancy) had an 82 percent chance of becoming obese between the ages of 5 and 7 through a phenomenon called "metabolic imprinting." Even mothers with elevated blood sugar, short of gestational diabetes, had children with a significantly increased risk for obesity.[xviii]

I advocate breastfeeding if at all possible -- it is by far the healthiest option.

One of the most clear-cut, non-debatable topics in health care is that breast milk is the best source of nutrition for newborns. The benefits to the baby and the new mom are enormous. Breastfed infants have shown lower obesity rates in later childhood[xix].

What Else Does the Science Say about the Health Impact of Fructose?

According to GreenMedInfo.com, scientific studies have linked fructose to about 30 different specific diseases and health problems. Select the hyperlinks provided to review how fructose may:

Raise your blood pressure, and cause nocturnal hypertension	Insulin resistance / Type 2 Diabetes	Non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD)
Raise your uric acid levels, which can result in gout and/or metabolic syndrome	Accelerate the progression of chronic kidney disease	Intracranial atherosclerosis(narrowing and hardening of the arteries in your skull)
Exacerbate cardiac abnormalities if you're deficient in copper	Have a genotoxic effect on the colon	Promote metastasis in breast cancer patients
Cause tubulointerstitial injury (injury to the tubules and interstitial tissue of your kidney)	Promotes obesity and related health problems and diseases	Promotes pancreatic cancer growth

Acknowledgements

I would like to thank Dr. Robert H. Lustig, Professor of Pediatrics in the Division of Endocrinology at University of California, San Francisco, for sharing his incredibly important insights, without which this article would not have been possible. Much of the above information came directly from Dr. Lustig's work related to central regulation of energy balance, and I am very grateful for his willingness to share it with me so that I can pass it along to you.