 |
|---|
หน้าหลัก | สุขภาพดี | สุภาพสตรี | การแปลผลเลือด | โรคต่างๆ | วัคซีน
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
เยื่อหุ้มหัวใจเป็นถุงบางๆ สองชั้น บรรจุของเหลวที่ปกคลุมผิวด้านนอกของหัวใจ ปกป้องหัวใจจากการติดเชื้อหรือเนื้อร้าย และมีหัวใจอยู่ที่ผนังทรวงอก นอกจากนี้ยังป้องกันไม่ให้หัวใจขยายตัวมากเกินไปเมื่อปริมาณเลือดเพิ่มขึ้น ซึ่งช่วยให้หัวใจทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบคืออะไร?
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ หรือที่เรียกว่า Pericarditis เป็นภาวะที่เยื่อหุ้มหัวใจซึ่งเป็นชั้นบาง ๆ ที่หุ้มหัวใจเกิดการอักเสบหรือระคายเคือง เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบมักเป็นแบบเฉียบพลัน โดยจะเกิดขึ้นอย่างกะทันหันและอาจกินเวลานานหลายเดือน ทำให้เกิดอาการเจ็บหน้าอกและอาจมีอาการอื่น ๆ ตามมา ภาวะนี้สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกเพศทุกวัย แม้จะไม่ใช่ภาวะที่พบบ่อยแต่ก็จำเป็นต้องได้รับการดูแลรักษาอย่างถูกต้อง
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบมีอาการอย่างไร?
อาการเจ็บหน้าอกที่เกี่ยวข้องกับเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบสามารถอธิบายได้ดังนี้:
- เจ็บหน้าอก: อาการเจ็บหน้าอกเป็นอาการที่พบได้บ่อย คมและเสียดแทง (เกิดจากหัวใจเสียดสีกับเยื่อหุ้มหัวใจ) โดยความเจ็บจะเพิ่มขึ้นเมื่อหายใจเข้าลึก ๆ หรือเมื่อไอ อาการเจ็บมักลดลงเมื่อผู้ป่วยนั่งหรือนอนราบ
- อาจเพิ่มขึ้นเมื่อไอ กลืน หายใจลึกๆ หรือนอนราบ
- คลายได้ด้วยการนั่งเอนตัวไปข้างหน้า
- นอกจากนี้ คุณยังอาจรู้สึกว่าจำเป็นต้องก้มหรือจับหน้าอกเพื่อให้หายใจได้สบายขึ้น
- หายใจลำบาก: ผู้ป่วยอาจรู้สึกหายใจลำบากหรือหายใจไม่เต็มปอด
- มีไข้ต่ำ: บางครั้งอาจมีไข้ต่ำร่วมกับอาการเจ็บหน้าอก
- อาการอื่น ๆ: อาจมีอาการอ่อนเพลีย คลื่นไส้ หรือปวดหัว
อาการอื่นๆ ได้แก่:
ในบางคน เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบอาจทำให้เท้า ขา หรือข้อเท้าบวมได้ อาการบวมนี้อาจเป็นอาการของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบชนิดบีบรัด ซึ่งเป็นโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบชนิดร้ายแรง ในภาวะเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบบีบรัด เยื่อหุ้มหัวใจของผู้ป่วยจะแข็งตัวและ/หรือหนาขึ้น ป้องกันไม่ให้กล้ามเนื้อหัวใจขยายตัวและส่งผลต่อการทำงานของหัวใจ หัวใจอาจถูกบีบตัวโดยกระบวนการบีบรัด ซึ่งอาจทำให้เลือดย้อนกลับขึ้นไปที่ปอด ช่องท้อง และขา รวมทั้งทำให้เกิดอาการบวมได้
หากคุณมีอาการของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเฉียบพลัน สิ่งสำคัญคือต้องติดต่อแพทย์ทันที
หากคุณรู้สึกว่าอาการของคุณเป็นเหตุฉุกเฉินทางการแพทย์ อย่ารอการนัดหมาย โทร 1169 ทันทีและขอให้นำส่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด
ใครเป็นโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ?
กรณีส่วนใหญ่ของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเกิดขึ้นในผู้ชายอายุ 20 ถึง 50 แม้ว่าเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบก็สามารถเกิดขึ้นได้ในผู้หญิงเช่นกัน
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเกิดจากอะไร?
สาเหตุของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบสามารถเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ เช่น:
- การติดเชื้อไวรัส: เป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ เช่น ไวรัสไข้หวัดใหญ่หรือโรคเอดส์ นอกจากนี้ยังอาจเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย การติดเชื้อรา หรือการติดเชื้อปรสิต
- การติดเชื้อแบคทีเรีย: แม้ว่าจะพบได้น้อยกว่าแต่ก็สามารถทำให้เกิดภาวะนี้ได้
- โรคแพ้ภูมิตัวเอง: เช่น โรคลูปัส โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ และโรคหนังแข็ง อาจทำให้เกิดเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบได้เช่นกัน
- อาการหลังการผ่าตัดหัวใจ: การผ่าตัดหรือการบาดเจ็บที่หัวใจสามารถกระตุ้นให้เกิดการอักเสบได้
- การบาดเจ็บที่หน้าอก: การบาดเจ็บจากอุบัติเหตุหรือการกระแทก
- ปัญหาสุขภาพอื่นๆ เช่น ไตวาย (เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบจากยูเรมิก) เนื้องอก โรคทางพันธุกรรม
ฉันควรไปพบแพทย์เมื่อใด
หากคุณมีอาการของโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเฉียบพลัน คุณควรนัดตรวจกับแพทย์ทันที หากไม่รักษา เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบอาจกลายเป็นภาวะที่คุกคามถึงชีวิตได้ เนื่องจากน้ำในเยื่อหุ้มหัวใจสามารถพัฒนาและอาจนำไปสู่การบีบรัดของหัวใจ (การบีบตัวอย่างรุนแรงของหัวใจที่บั่นทอนความสามารถในการทำงาน)
อาการของการบีบหัวใจ ได้แก่ เจ็บหน้าอก หายใจลำบาก เป็นลม หน้ามืด ใจสั่นหรือหายใจเร็ว อาการเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการรักษาอย่างเร่งด่วน โทร 911 หากคุณพบอาการเหล่านี้
หากคุณมีอาการของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบบีบรัด ได้แก่ หายใจถี่ ขาและเท้าบวม มีน้ำคั่ง ใจสั่น และท้องบวมอย่างรุนแรง คุณควรนัดแพทย์โรคหัวใจเพื่อรับการประเมิน
การวินิจฉัยโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเป็นอย่างไร?
แพทย์ของคุณจะเริ่มต้นด้วยการประเมินอาการของคุณ: ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่หน้าอกและหลังไหล่ และการหายใจลำบากเป็นสองสัญญาณหลักที่บ่งบอกว่าคุณอาจเป็นโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบมากกว่าอาการหัวใจวาย แพทย์ของคุณจะถามคุณเกี่ยวกับประวัติทางการแพทย์ของคุณ เช่น คุณเคยป่วยเป็นโรคไวรัสหรือไม่ เขาหรือเธอควรรู้อยู่แล้วเกี่ยวกับการผ่าตัดหัวใจก่อนหน้านี้หรือโรคปัจจุบัน เช่น โรคลูปัสหรือไตวาย ที่อาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
ในระหว่างการตรวจร่างกาย แพทย์จะฟังเสียงหัวใจของคุณด้วยเครื่องฟังเสียง เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบอาจทำให้เกิดเสียงถูหรือลั่นดังเอี๊ยดที่เรียกว่า "การถูเยื่อหุ้มหัวใจ" ซึ่งเกิดจากการเสียดสีของเยื่อบุที่อักเสบของเยื่อหุ้มหัวใจ เสียงนี้จะได้ยินดีที่สุดเมื่อผู้ป่วยโน้มตัวไปข้างหน้าขณะกลั้นหายใจ และเมื่อหายใจออก แพทย์ของคุณอาจได้ยินเสียงแตกในปอด สัญญาณของของเหลวในช่องว่างรอบปอด หรือของเหลวส่วนเกินในเยื่อหุ้มหัวใจ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการอักเสบ
ผู้เชี่ยวชาญด้านการถ่ายภาพของคลีฟแลนด์คลินิกในศูนย์วินิจฉัย และรักษาโรคเยื่อหุ้มหัวใจมักจะใช้วิธีหลายวิธีในการวินิจฉัยโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบและตรวจหาภาวะแทรกซ้อน เช่น น้ำในเยื่อหุ้มหัวใจหรือเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบบีบรัด
การตรวจวินิจฉัยอาจรวมถึง:
การวินิจฉัยเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบทำโดยแพทย์ผ่านกระบวนการต่าง ๆ เช่น:
- การตรวจร่างกาย: แพทย์จะฟังเสียงหัวใจเพื่อหาสัญญาณของการอักเสบ
- การตรวจเลือด: เพื่อตรวจสอบการอักเสบและหาสาเหตุที่อาจเป็นไปได้
- เอกซเรย์หน้าอก: เพื่อดูภาพรวมของหัวใจและปอดX-ray ทรวงอก: แสดงหลักฐานของการขยายตัวของหัวใจและการคั่งของปอด
- อัลตราซาวด์หัวใจ: เป็นการตรวจที่ใช้คลื่นเสียงเพื่อสร้างภาพหัวใจและตรวจสอบการอักเสบ
- คลื่นไฟฟ้าหัวใจ (ECG หรือ EKG): แสดงการเปลี่ยนแปลงของจังหวะการเต้นของหัวใจตามปกติ ซึ่งอาจบ่งบอกว่าคุณมีเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่เป็นโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ จังหวะการเต้นของหัวใจจะผ่านลำดับของรูปแบบที่แตกต่างกัน 4 รูปแบบ แต่ผู้ป่วยที่เป็นโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบทุกรายจะมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง
- Echocardiogram (echo): แสดงการทำงานของหัวใจและอาจแสดงหลักฐานของของเหลวหรือน้ำในเยื่อหุ้มหัวใจรอบ ๆ หัวใจ นอกจากนี้ยังจะแสดงสัญญาณคลาสสิกของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบที่บีบรัด (รวมถึงการแข็งตัวหรือหนาขึ้นของเยื่อหุ้มหัวใจที่บีบรัดการเคลื่อนไหวปกติของหัวใจ)
- การสแกน MRI และ CT หัวใจ: แสดงของเหลวส่วนเกินในเยื่อหุ้มหัวใจหรือสัญญาณของการอักเสบของเยื่อหุ้มหัวใจโดยใช้สารสร้างภาพพิเศษที่เรียกว่าแกโดลิเนียม การทดสอบเหล่านี้อาจแสดงเยื่อหุ้มหัวใจที่หนาขึ้นหรือการบีบตัวของหัวใจจากเยื่อหุ้มหัวใจที่หนาขึ้น
- การสวนหัวใจ: ให้ข้อมูล hemodynamic เกี่ยวกับความดันภายในหัวใจเพื่อยืนยันการวินิจฉัยโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
- การตรวจทางห้องปฏิบัติการ (เลือด): สามารถใช้เพื่อให้แน่ใจว่าคุณไม่ได้มีอาการหัวใจวาย เพื่อประเมินการทำงานของหัวใจ ทดสอบของเหลวในเยื่อหุ้มหัวใจ และระบุสาเหตุที่แท้จริงของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ บ่อยครั้งที่อัตราการตกตะกอน (ESR) หรือระดับโปรตีนปฏิกิริยา C (เครื่องหมายของการอักเสบ) สูงขึ้น การทดสอบในห้องปฏิบัติการอื่น ๆ อาจรวมถึงการประเมินโรคภูมิต้านตนเอง
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบรักษาอย่างไร?
การรักษาเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
การรักษาเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบขึ้นอยู่กับสาเหตุและความรุนแรงของภาวะ:
- การใช้ยา: ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs) เช่น ibuprofen หรือยา colchicine เพื่อบรรเทาอาการและลดการอักเสบ
- การรักษาสาเหตุ: หากเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย อาจจำเป็นต้องใช้ยาปฏิชีวนะ
- การพักผ่อน: การพักผ่อนเพียงพอและการหลีกเลี่ยงกิจกรรมที่ใช้กำลังสามารถช่วยให้ร่างกายฟื้นตัวได้เร็วขึ้น
- การผ่าตัด: ในกรณีที่รุนแรงหรือซับซ้อน เช่น เมื่อมีการสะสมของของเหลวรอบหัวใจ (pericardial effusion) อาจจำเป็นต้องผ่าตัดเพื่อระบายของเหลว
การป้องกันและดูแลตนเอง
แม้ว่าจะไม่สามารถป้องกันเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบได้ทั้งหมด แต่มีบางวิธีที่สามารถช่วยลดความเสี่ยงได้:
- รักษาสุขภาพทั่วไป: การรักษาสุขภาพร่างกายให้แข็งแรงโดยการออกกำลังกายสม่ำเสมอและการรับประทานอาหารที่สมดุล
- หลีกเลี่ยงการติดเชื้อ: ล้างมือเป็นประจำและหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับผู้ที่มีอาการป่วย
- ติดตามสุขภาพ: หากมีโรคประจำตัว เช่น โรคแพ้ภูมิตัวเอง ควรติดตามอาการและปรึกษาแพทย์อย่างสม่ำเสมอ
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเป็นภาวะที่ต้องการการดูแลและการรักษาที่เหมาะสม การตระหนักรู้ถึงอาการและการขอคำแนะนำจากแพทย์ทันทีเมื่อมีอาการเจ็บหน้าอก หรืออาการที่คล้ายคลึงกันเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยลดความเสี่ยงและป้องกันภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้
การรักษาโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเฉียบพลัน (เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน) อาจรวมถึงการใช้ยาสำหรับความเจ็บปวดและการอักเสบ เช่น ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ รวมถึงไอบูโพรเฟนในปริมาณมาก ขึ้นอยู่กับสาเหตุของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ แพทย์ของคุณอาจสั่งยาปฏิชีวนะ (สำหรับเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบจากแบคทีเรีย) หรือยาต้านเชื้อรา (สำหรับเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบจากเชื้อรา)
หากอาการของคุณเป็นนานกว่าสองสัปดาห์หรือเกิดขึ้นซ้ำในเดือนต่อๆ ไป แพทย์อาจสั่งยาต้านการอักเสบที่เรียกว่าโคลชิซินร่วมกับไอบูโพรเฟน Colchicine เป็นยาต้านการอักเสบที่เก่าแก่และเป็นที่ยอมรับซึ่งสามารถช่วยควบคุมการอักเสบ และป้องกันไม่ให้เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเกิดซ้ำในสัปดาห์หรือหลายเดือนต่อมา
เมื่อมีการกำหนดไอบูโพรเฟนในปริมาณสูง แพทย์ของคุณอาจสั่งยาเพื่อชดเชยอาการทางเดินอาหาร หากคุณกำลังรับประทานยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ในปริมาณสูง คุณควรได้รับการติดตามด้วยการนัดติดตามผลเป็นประจำเพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงของการทำงานของไตหรือตับ
ผู้ป่วยจำนวนน้อยจะมีอาการเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเรื้อรัง ซึ่งเป็นภาวะที่ยังคงอยู่แม้จะรักษาแล้ว หรือกลับมาเป็นซ้ำ (เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบซ้ำ) ผู้ป่วยเหล่านี้อาจต้องใช้ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์หรือโคลชิซีนเป็นเวลาหลายปี แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกดีก็ตาม
การรักษาก่อนหน้านี้รวมถึงการใช้สเตียรอยด์ เช่น เพรดนิโซน; อย่างไรก็ตามพบว่าในหลายกรณีทำให้เกิดการพึ่งพายาเพื่อป้องกันการกลับมาของอาการ นอกจากนี้ สเตียรอยด์ยังสามารถกระตุ้นการติดเชื้อไวรัสเดิมได้ นอกจากนี้ ผู้ป่วยบางรายอาจต้องพึ่งยาเพื่อควบคุมความเจ็บปวด
จำเป็นต้องมีขั้นตอนในการรักษาโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบหรือไม่?
สำหรับคนส่วนใหญ่ที่เป็นโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ การรักษาด้วยยาก็เพียงพอแล้วเพื่อกำจัดการอักเสบ และมักไม่จำเป็นต้องผ่าตัด
บางครั้งของเหลวจะสะสมในเยื่อหุ้มหัวใจ ทำให้หัวใจถูกบีบตัว หากเป็นเช่นนี้ คุณอาจจำเป็นต้องเจาะเยื่อหุ้มหัวใจ ซึ่งเป็นขั้นตอนในการระบายของเหลวส่วนเกินด้วยสายสวน แพทย์จะใช้การตรวจหัวใจด้วยคลื่นเสียงความถี่สูงหัวใจเพื่อเป็นแนวทางในการวางเข็มขนาดใหญ่ และสายสวนเข้าไปในเยื่อหุ้มหัวใจอย่างปลอดภัยเพื่อกำจัดของเหลวส่วนเกิน หากไม่สามารถระบายของเหลวด้วยเข็มได้ ก็จะทำการผ่าตัดที่เรียกว่าหน้าต่างเยื่อหุ้มหัวใจ
อาจจำเป็นต้องผ่าตัดในผู้ป่วยบางรายที่เป็นโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ Pericardiectomy คือการผ่าตัดรักษาเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบที่เกี่ยวข้องกับการตัดส่วนหนึ่งของเยื่อหุ้มหัวใจออก การผ่าตัดไม่ค่อยทำเพื่อควบคุมความเจ็บปวดของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบซ้ำ
ภาวะแทรกซ้อนที่เป็นไปได้ของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบบีบรัด
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบชนิดบีบรัดเป็นรูปแบบที่รุนแรงของโรคเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบเรื้อรัง ซึ่งชั้นเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบที่อักเสบจะแข็งขึ้น เกิดเนื้อเยื่อแผลเป็น หนาตัวขึ้น และเกาะติดกัน เยื่อหุ้มหัวใจที่หนาและแข็งจะบีบรัดการเคลื่อนไหวของหัวใจจนไม่สามารถขยายตัวได้ตามปกติเมื่อเติมเลือดเข้าไป เป็นผลให้ห้องหัวใจเติมเลือดไม่เพียงพอ จากนั้นเลือดจะไหลไปเลี้ยงหลังหัวใจ ทำให้มีอาการของภาวะหัวใจล้มเหลว ได้แก่ หายใจถี่ ขาและเท้าบวม มีน้ำคั่ง และการรบกวนจังหวะปกติของหัวใจ อาการเหล่านี้ควรดีขึ้นเมื่อรักษาเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบที่บีบรัด
เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบบีบรัดสามารถรักษาได้ด้วยยาขับปัสสาวะ เช่น ฟูโรซีไมด์ เพื่อรักษาอาการคั่งของน้ำ
หากคุณมีปัญหาเกี่ยวกับจังหวะการเต้นของหัวใจ
คุณอาจต้องรับประทานยาเพื่อรักษาจังหวะการเต้นของหัวใจที่ผิดปกติตราบเท่าที่เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบบีบรัดยังคงอยู่ หรือจนกว่าจังหวะการเต้นของหัวใจจะกลับสู่ปกติ เมื่อการรักษาเหล่านี้ไม่ได้ผล อาจจำเป็นต้องผ่าตัดเยื่อหุ้มหัวใจออกเพื่อผ่าตัดเอาเยื่อหุ้มหัวใจที่แข็งออก
ปริมาตรน้ำเยื่อหุ้มหัวใจ
เมื่อมีของเหลวส่วนเกินสะสมอยู่ในช่องว่างระหว่างเยื่อหุ้มหัวใจ อาจทำให้เกิดภาวะที่เรียกว่าน้ำในช่องเยื่อหุ้มหัวใจ การสะสมของเหลวอย่างรวดเร็วในเยื่อหุ้มหัวใจอาจทำให้เกิดการบีบตัวของหัวใจ ซึ่งเป็นการบีบตัวอย่างรุนแรงของหัวใจที่บั่นทอนความสามารถในการทำงาน การบีบรัดหัวใจที่เกิดจากน้ำในช่องเยื่อหุ้มหัวใจอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต และเป็นเหตุฉุกเฉินทางการแพทย์ที่ต้องระบายของเหลวออกด้วยสายสวน
หลังจากเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบจะเป็นอย่างไร?
ในคนส่วนใหญ่ เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบจะคงอยู่นานถึงสามเดือนแล้วหายไปและไม่กลับมาอีก
หลังจากที่คุณหายจากอาการป่วยแล้ว คุณควรจะกลับไปทำกิจกรรมตามปกติได้โดยไม่มีเหตุอันควรกังวล แพทย์ของคุณจะพูดคุยกับคุณเกี่ยวกับสิ่งที่คุณคาดหวังได้และการจำกัดกิจกรรมใดๆ ขึ้นอยู่กับอายุ สุขภาพ ระดับกิจกรรม และสาเหตุของเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบของคุณ
บางครั้งการโจมตีจะเกิดขึ้นซ้ำทุกๆ 2-3 เดือนและจำเป็นต้องใช้ยาต้านการอักเสบเป็นเวลาหลายปีเพื่อจัดการกับอาการ
อ้างอิง
Troughton RW, Asher CR และ Klein AL เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ, มีดหมอ 2547;363:717-27.www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15001332
Maisch B, Seferovic PM, Ristic AD และคณะ แนวทางการวินิจฉัยและการจัดการโรคเยื่อหุ้มหัวใจโดยสรุปสำหรับผู้บริหาร คณะทำงานด้านการวินิจฉัยและการจัดการโรคเยื่อหุ้มหัวใจของสมาคมโรคหัวใจแห่งยุโรป European Heart Journal 2547;25:587-610.eurheartj.oxfordjournals.org/cgi/content/full/25/7/587
