Pathophysiology

โรคนี้จัดเป็น function Bowel disorder โรคหนึ่ง เนื่องจากไม่พบพยาธิสภาพที่ลำไส้ และไม่มีการเปลี่ยนแปลงทาง biochemical ที่เป็นสาเหตุ พยาธิสรีรวิทยาของกลุ่มอาการลำไส้แปปรปรวนยังไม่เป็นที่แน่ชัด และยังมีการศึกษากันอย่างกว้างขวาง ปัจจุบันเชื่อว่ามีปัจจัยที่อธิบายหลายปัจจัย ได้แก่ dysmotility, visceral hypersensitivity, abnormal brain-gut regulation โดยผู้ป่วยจะมีการรับรู้ต่อสิ่งกระตุ้นได้ไวกว่าคนปกติ (lower sensory threshold) มีการตอบสนอง และการควบคุมโดยระบบประสาทส่วนกลางต่อสิ่งกระตุ้นที่ลำไส้ผิดปกติไป เช่น พบว่าผู้ป่วยที่มีอาการท้องผูกจะมีการบีบตัวของลำไส้ลดลง, transit time นานขึ้น มีการรับความรู้สึกต่อการขยายตัวของลำไส้ลดลง เป็นต้น สำหรับปัจจัยชักนำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนั้น ในระยะหลังมีบางการศึกษาพบว่า การติดเชื้อที่ลำไส้อาจมีส่วนกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของระบบประสาททั้ง sensory และ motor function ตามหลังการติดเชื้อและพบว่า 7-31% ของผู้ป่วยมีประวัติ gastroenteritis นำมาก่อน นอกจากนี้อาหารหรือสารบางอย่างก็อาจเป็นปัจจัยกระตุ้นได้เช่นกัน นอกจากปัจจัยทางด้านสรีรวิทยา (physiologic factors) แล้ว ปัจจัยทางด้านจิตใจ (psychosocial) ก็มีผู้ศึกษา โดยพบว่าผู้ป่วยโรคนี้จะมีความเครียดมากกว่า มีโรคทางจิตเวชได้แก่ depression, somatization, anxiety, neurotic มากกว่า และมีวิธีการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ที่ไม่ดีเมื่อเทียบกับคนปกติและผู้ป่วยจะมีอาการมากขึ้นเมื่อมีความเครียด