สารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOCs)

สารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOCs) ถูกปล่อยออกมาในรูปของก๊าซจากของแข็งหรือของเหลวบางชนิด บางชนิดอาจมีผลเสียต่อสุขภาพในระยะสั้นและระยะยาว ความเข้มข้นของ VOCs ในอาคารจะสูงกว่านอกอาคาร(สิบเท่า) VOCs ถูกปล่อยออกมาจากผลิตภัณฑ์หลากหลายประเภทตัวอย่างเช่น: สีและแลคเกอร์, น้ำยาลอกสี, อุปกรณ์ทำความสะอาด, ยาฆ่าแมลง, วัสดุก่อสร้างและการตกแต่ง, อุปกรณ์สำนักงาน เช่น เครื่องถ่ายเอกสารและเครื่องพิมพ์, น้ำยาลบคำผิดและกระดาษสำเนาไร้คาร์บอน, วัสดุกราฟิกและงานฝีมือรวมถึงกาวและสารยึดติด,ปากกา และโซลูชั่นการถ่ายภาพ

สารอินทรีย์ถูกนำมาใช้เป็นส่วนผสมในผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนอย่างแพร่หลาย สี สารเคลือบเงา และขี้ผึ้ง ล้วนมีตัวทำละลายอินทรีย์ เช่นเดียวกับผลิตภัณฑ์ทำความสะอาด ฆ่าเชื้อ เครื่องสำอาง ล้างไขมัน และงานอดิเรก เชื้อเพลิงประกอบด้วยสารอินทรีย์ ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดเหล่านี้สามารถปลดปล่อยสารประกอบอินทรีย์ได้ในขณะที่คุณใช้และเมื่อเก็บไว้ในระดับหนึ่ง

ในขณะที่ผู้คนกำลังใช้ผลิตภัณฑ์ที่มีสารเคมีอินทรีย์ พวกเขาสามารถทำให้ตัวเองและคนอื่นๆ สัมผัสกับมลพิษในระดับที่สูงมากได้ และความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นสามารถคงอยู่ในอากาศได้นานหลังจากทำกิจกรรมเสร็จสิ้น

แหล่งกำเนิดสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOCs)

ผลิตภัณฑ์ในครัวเรือน ได้แก่ สี น้ำยาลอกสี และตัวทำละลายอื่นๆ สารกันบูดไม้ สเปรย์ละออง; น้ำยาทำความสะอาดและน้ำยาฆ่าเชื้อ สารไล่มอดและน้ำยาปรับอากาศ เชื้อเพลิงที่เก็บไว้และผลิตภัณฑ์ยานยนต์ อุปกรณ์งานอดิเรก เสื้อผ้าซักแห้ง

ผลกระทบต่อสุขภาพ

สารประกอบอินทรีย์ระเหยง่ายจะทำให้เกิดระคายเคืองตา จมูกและคอ ปวดหัว สูญเสียการประสานงาน คลื่นไส้ ทำลายตับ ไต และระบบประสาทส่วนกลาง สารอินทรีย์บางชนิดสามารถก่อให้เกิดมะเร็งในสัตว์ได้ และอาจจะก่อให้เกิดมะเร็งในคน อาการแสดงที่ที่บอกว่าเราสัมผัสสาร VOCs ได้แก่ การระคายเคืองที่เยื่อบุตา ไม่สบายจมูกและคอ ปวดศีรษะ ปฏิกิริยาภูมิแพ้ที่ผิวหนัง หายใจลำบาก การลดลงของระดับซีรั่มโคลีนเอสเตอเรส คลื่นไส้ อาเจียน กำเดาไหล อ่อนเพลีย เวียนศีรษะ

ความสามารถของสารเคมีอินทรีย์ในการก่อให้เกิดผลกระทบต่อสุขภาพนั้นแตกต่างกันอย่างมาก ตั้งแต่สารเคมีที่มีความเป็นพิษสูงไปจนถึงสารที่ไม่มีผลกระทบต่อสุขภาพ เช่นเดียวกับสารมลพิษอื่นๆ ขอบเขตและลักษณะของผลกระทบต่อสุขภาพจะขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง รวมทั้งระดับการสัมผัสและระยะเวลาที่สัมผัส อาการระคายเคืองตาและทางเดินหายใจ ปวดศีรษะ วิงเวียน ความผิดปกติทางสายตา และความจำเสื่อมเป็นอาการที่เกิดขึ้นทันทีหลังจากสัมผัสกับสารอินทรีย์บางชนิด ในปัจจุบัน ยังไม่ค่อยมีใครรู้ว่าผลกระทบต่อสุขภาพเกิดจากระดับสารอินทรีย์ที่มักพบในบ้าน เป็นที่ทราบกันดีว่าสารประกอบอินทรีย์หลายชนิดก่อให้เกิดมะเร็งในสัตว์ บางคนสงสัยว่าเป็นสาเหตุของมะเร็งในมนุษย์

ค้นหาระบบข้อมูลความเสี่ยงแบบบูรณาการ (IRIS) ของ EPA (การรวบรวมรายงานอิเล็กทรอนิกส์เกี่ยวกับสารเฉพาะที่พบในสิ่งแวดล้อม และศักยภาพของสารเหล่านั้นที่ก่อให้เกิดผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์)

ข้อบังคับสำนักงานน้ำดื่มของ EPA - รายชื่อสารปนเปื้อนและ MCLs: สารเคมีอินทรีย์

ทบทวนข้อมูลเกี่ยวกับ VOCs ในแหล่งน้ำที่พัฒนาโดยโครงการประเมินคุณภาพน้ำแห่งชาติ (NAWQA) ของ U.S. Geology Survey และโครงการอุทกวิทยาสารพิษ: โครงการวิจัยสารพิษเกี่ยวกับ VOCs

ระดับสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOCs)ในบ้าน

การศึกษาพบว่าระดับของสารอินทรีย์หลายชนิดโดยเฉลี่ยในอาคารสูงกว่ากลางแจ้ง 2 ถึง 5 เท่า ในระหว่างที่ทำกิจกรรมหรือะหลายชั่วโมงหลังจากกิจกรรมบางอย่าง เช่น การลอกสี ระดับอาจเป็น 1,000 เท่าของระดับพื้นหลังภายนอกอาคาร

ขั้นตอนในการลดการสัมผัสสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOCs)

เพิ่มการระบายอากาศเมื่อใช้ผลิตภัณฑ์ที่ปล่อย VOCs ตรงตามหรือเกินกว่าข้อควรระวังในฉลาก
อย่าเก็บภาชนะที่เปิดแล้วของสีที่ไม่ได้ใช้และวัสดุที่คล้ายกันภายในโรงเรียน
ฟอร์มาลดีไฮด์ หนึ่งในสาร VOCs ที่รู้จักกันดี เป็นหนึ่งในสารมลพิษทางอากาศภายในอาคารไม่กี่ชนิดที่สามารถตรวจวัดได้อย่างง่ายดาย หากพบในบ้านให้หาแหล่งที่มาและกำจัดออก ถ้าไม่สามารถเอาออกได้ ให้ลดการสัมผัสโดยใช้สารกันรั่วบนพื้นผิวที่สัมผัสทั้งหมดของผนังและเฟอร์นิเจอร์อื่น ๆ
ใช้เทคนิคการจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสานเพื่อลดความจำเป็นในการใช้สารกำจัดศัตรูพืช
ใช้ผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนตามคำแนะนำของผู้ผลิต
ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณมีอากาศบริสุทธิ์เพียงพอเมื่อใช้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้
ทิ้งภาชนะที่ไม่ได้ใช้หรือใช้น้อยอย่างปลอดภัย ซื้อในปริมาณที่คุณจะใช้ไม่ซื้อเผื่อ
เก็บให้พ้นมือเด็กและสัตว์เลี้ยง
ห้ามผสมผลิตภัณฑ์ดูแลบ้านเว้นแต่จะระบุไว้บนฉลาก

ปฏิบัติตามคำแนะนำบนฉลากอย่างระมัดระวัง

ผลิตภัณฑ์ที่อาจเป็นอันตรายมักมีคำเตือนเพื่อลดการสัมผัสของผู้ใช้ ตัวอย่างเช่น หากฉลากระบุว่าให้ใช้ผลิตภัณฑ์ในบริเวณที่มีอากาศถ่ายเทดี ให้ออกไปกลางแจ้งหรือในพื้นที่ที่ติดตั้งพัดลมดูดอากาศเพื่อใช้ผลิตภัณฑ์ มิฉะนั้น ให้เปิดหน้าต่างเพื่อรับอากาศภายนอกให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
ทิ้งภาชนะบรรจุสารเคมีเก่าหรือสารเคมีที่ไม่จำเป็นบางส่วนทิ้งอย่างปลอดภัย เนื่องจากก๊าซสามารถรั่วไหลได้แม้จากภาชนะปิด ขั้นตอนเดียวนี้สามารถช่วยลดความเข้มข้นของสารเคมีอินทรีย์ในบ้านของคุณได้ (ต้องแน่ใจว่าวัสดุที่คุณตัดสินใจจะเก็บไม่เพียงแต่ในพื้นที่ที่มีอากาศถ่ายเทสะดวกเท่านั้น แต่ยังต้องปลอดภัยจากมือเด็กด้วย)
อย่าทิ้งผลิตภัณฑ์ที่ไม่ต้องการเหล่านี้ลงในถังขยะ ค้นหาว่ารัฐบาลท้องถิ่นของคุณหรือองค์กรใด ๆ ในชุมชนของคุณสนับสนุนวันพิเศษสำหรับการเก็บขยะพิษในครัวเรือนหรือไม่ หากมีวันดังกล่าว ให้ใช้เพื่อกำจัดภาชนะที่ไม่ต้องการอย่างปลอดภัย หากไม่มีวันรวบรวมดังกล่าวให้คิดถึงการจัดวัน
ซื้อจำนวนจำกัด หากคุณใช้ผลิตภัณฑ์เป็นครั้งคราวหรือตามฤดูกาล เช่น สี น้ำยาลอกสี และน้ำมันก๊าดสำหรับเครื่องทำความอุ่นในอวกาศหรือน้ำมันเบนซินสำหรับเครื่องตัดหญ้า ให้ซื้อเท่าที่คุณจะใช้ทันที
หลีกเลี่ยงการสัมผัสกับสารที่ปล่อยออกมาจากผลิตภัณฑ์ที่มีเมทิลีนคลอไรด์ให้น้อยที่สุด ผลิตภัณฑ์สำหรับผู้บริโภคที่มีเมทิลีนคลอไรด์ ได้แก่ น้ำยาลอกสี น้ำยาขจัดคราบกาว และสเปรย์พ่นสี เมทิลีนคลอไรด์ก่อให้เกิดมะเร็งในสัตว์ นอกจากนี้ เมทิลีนคลอไรด์ยังถูกเปลี่ยนเป็นคาร์บอนมอนอกไซด์ในร่างกาย และอาจทำให้เกิดอาการที่เกี่ยวข้องกับการสัมผัสกับคาร์บอนมอนอกไซด์ อ่านฉลากที่มีข้อมูลความเป็นอันตรายต่อสุขภาพและข้อควรระวังในการใช้ผลิตภัณฑ์เหล่านี้อย่างละเอียด ใช้ผลิตภัณฑ์ที่มีเมทิลีนคลอไรด์กลางแจ้งเมื่อเป็นไปได้ ใช้ภายในอาคารเฉพาะเมื่อพื้นที่มีการระบายอากาศดี
สัมผัสกับเบนซินให้น้อยที่สุด น้ำมันเบนซินเป็นสารก่อมะเร็งในมนุษย์ แหล่งที่มาภายในอาคารหลักของสารเคมีนี้คือควันบุหรี่จากสิ่งแวดล้อม เชื้อเพลิงที่เก็บไว้และวัสดุสี และมลพิษจากรถยนต์ในโรงรถที่อยู่ติดกัน การดำเนินการที่จะลดการสัมผัสเบนซิน ได้แก่ การกำจัดการสูบบุหรี่ภายในบ้าน จัดให้มีการระบายอากาศสูงสุดระหว่างการทาสี และการทิ้งวัสดุสีและเชื้อเพลิงพิเศษที่จะไม่ใช้ทันที
รักษาการสัมผัสกับการปล่อยเปอร์คลอโรเอทิลีนจากวัสดุที่ซักแห้งใหม่ให้น้อยที่สุด เปอร์คลอโรเอทิลีนเป็นสารเคมีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการซักแห้ง ในการศึกษาในห้องปฏิบัติการพบว่าก่อให้เกิดมะเร็งในสัตว์ การศึกษาล่าสุดบ่งชี้ว่า ผู้คนหายใจเอาสารเคมีนี้ในระดับต่ำ ทั้งในบ้านที่เก็บสินค้าซักแห้งและสวมเสื้อผ้าซักแห้ง เครื่องซักแห้งจะดึงเปอร์คลอโรเอทิลีนกลับมาใช้ใหม่ในระหว่างกระบวนการซักแห้ง จึงสามารถประหยัดเงินได้โดยการนำกลับมาใช้ใหม่ และกำจัดสารเคมีได้มากขึ้นในระหว่างกระบวนการกดและการตกแต่ง อย่างไรก็ตาม น้ำยาซักแห้งบางชนิดไม่สามารถกำจัดสารเปอร์คลอโรเอทิลีนได้มากที่สุดตลอดเวลา การดำเนินการเพื่อลดความเสี่ยงต่อสารเคมีนี้เป็นสิ่งที่รอบคอบ หากสินค้าซักแห้งมีกลิ่นสารเคมีแรงเมื่อคุณหยิบขึ้นมา อย่ารับจนกว่าจะแห้งสนิท หากสินค้าที่มีกลิ่นเคมีถูกส่งคืนให้คุณในครั้งต่อๆ ไป ให้ลองใช้บริการซักแห้งร้านอื่น

มาตรฐานหรือแนวปฏิบัติในการลดสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย

ไม่มีการกำหนดมาตรฐานสำหรับ VOCs ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ใช่อุตสาหกรรม OSHA ควบคุมฟอร์มาลดีไฮด์ซึ่งเป็น VOC ที่เฉพาะเจาะจงให้เป็นสารก่อมะเร็ง OSHA ได้นำระดับการรับสัมผัสที่อนุญาต (PEL) มาใช้ที่ .75 ppm และระดับการกระทำที่ 0.5 ppm HUD ได้กำหนดระดับ 0.4 ppm สำหรับบ้านเคลื่อนที่ จากข้อมูลปัจจุบัน แนะนำให้ลดฟอร์มาลดีไฮด์ที่ระดับสูงกว่า 0.1 ppm

ทบทวนวันที่ 10/5/2566

โดย นายแพทย์ ประพันธ์ ปลื้มภาณุภัทร อายุรแพทย์,แพทย์เวชศาสตร์ครอบครัว