หน้าหลัก | สุขภาพดี | สุภาพสตรี | การแปลผลเลือด | โรคต่างๆ | วัคซีน | อาหารเพื่อสุขภาพ
a
8.ผื่นภาวะบวมน้ำที่เกิดจากการสั่นสะเทือน (Vibratory Angioedema)
ผื่นภาวะบวมน้ำที่เกิดจากการสั่นสะเทือนหมายถึงการเกิดอาการคันและบวมหลังจากการใช้สิ่งกระตุ้นการสั่นสะเทือนกับผิวหนัง โดยปกติแล้วจะไม่พบลมพิษในกลุ่มอาการนี้
ระบาดวิทยา
มีรายงานเกี่ยวกับภาวะบวมน้ำที่เกิดจากการสั่นสะเทือนน้อยมาก มีการอธิบายรูปแบบของโรคที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรมด้วยการถ่ายทอดทางพันธุกรรมแบบ autosomal dominant รายงานผู้ป่วยรายอื่นที่เป็นภาวะบวมน้ำที่เกิดจากการสั่นสะเทือนไม่ได้เป็นกรรมพันธุ์และโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับอาชีพของผู้ป่วย
ลักษณะทางคลินิก
สิ่งกระตุ้นทั่วไปสำหรับภาวะบวมน้ำที่เกิดจากการสั่นสะเทือน ได้แก่ การตัดหญ้า ขี่มอเตอร์ไซค์ ขี่ม้า หรือขี่จักรยานเสือภูเขา อาชีพที่มีความเสี่ยง ได้แก่ ผู้ควบคุมเครื่องเจาะหิน ช่างเครื่อง ช่างไม้ และเครื่องบดโลหะ ผู้ป่วยมักบ่นว่ามีอาการคันเฉพาะที่ ผื่นแดง และบวมเกิดขึ้นภายในไม่กี่นาทีหลังจากสัมผัสกับการสั่นสะเทือนและส่งผลต่อบริเวณที่สัมผัสกับสิ่งกระตุ้นมากที่สุด (มักจะเป็นมือ) มีบางกรณีที่เกิดอาการล่าช้าซึ่งเริ่มตั้งแต่หนึ่งถึงสองชั่วโมงหลังจากสัมผัส อาการจะรุนแรงที่สุดใน 4 ถึง 6 ชั่วโมงและมักจะหายภายใน 24 ชั่วโมง ในบางครั้ง อาการอาจคงอยู่เป็นเวลาหลายวัน ความรุนแรง และระยะเวลาของอาการอาจแตกต่างกันไป และดูเหมือนจะเป็นสัดส่วนกับความรุนแรง และระยะเวลาของสิ่งกระตุ้นการสั่นสะเทือนที่ใช้และพื้นที่ผิวของร่างกายที่สัมผัส รายงานก่อนหน้านี้ได้อธิบายถึงอาการทั่วร่างกายของอาการปวดหัวและผื่นแดงทั่วไป รายงานอีกฉบับอธิบายถึงกรณีที่รุนแรงพร้อมกับอาการวิงเวียนศีรษะ หัวใจเต้นเร็ว และความดันเลือดต่ำ
การทดสอบวินิจฉัย
มีการใช้วิธีการต่างๆ ในการสร้างสิ่งกระตุ้นการสั่นสะเทือนและจำแนกปฏิกิริยา ผู้ป่วยควรหลีกเลี่ยงการรับประทานยาแก้แพ้เป็นเวลาหลายวันก่อนการทดสอบ แขนของผู้ป่วยจะถูกจับไว้บนระนาบระดับและวางเครื่องกระตุ้นการสั่นสะเทือนเป็นเวลา 10 นาที สังเกตบริเวณนั้นเป็นเวลาห้าถึงหกชั่วโมง การทดสอบถือว่าเป็นบวกหากบริเวณนั้นกลายเป็นผื่นแดง คัน และบวมรอบเส้นรอบวงของแขน
การรักษา
การหลีกเลี่ยงสิ่งกระตุ้นการสั่นสะเทือนเฉพาะของผู้ป่วยเป็นแนวทางการรักษาแรก แม้ว่าสิ่งนี้อาจเป็นไปไม่ได้ในกรณีที่เกี่ยวข้องกับอาชีพ
ยาแก้แพ้ H1 ถูกนำมาใช้อย่างประสบความสำเร็จ ในรายงานอื่น อาการต่างๆ ไม่สามารถรักษาได้ด้วยยาแก้แพ้หลายชนิด สารต้าน leukotriene แดปโซน ไซโคลสปอริน พรีดีนิโซน และ omalizumab แต่ในที่สุดก็ตอบสนองบางส่วนต่อ ketotifen ซึ่งเป็นยาแก้แพ้และสารทำให้เซลล์เสถียรที่แข็งแกร่ง ซึ่งได้รับในขนาด 1 ถึง 2 มก. วันละสองครั้ง Ketotifen ทำให้ง่วงมากสำหรับผู้ป่วยบางราย
