ข้อแตกต่างระหว่างขี้ลืมและสมองเสื่อม

ชีวิตประจำวัน

คนสูงอายุที่หลงลืมอาจจะหลงลืมได้บ่อย แต่จะสามารถจดจำในภายหลังหรือเมื่อมีการเตือนก็สามารถจะจำได้ แต่ผู้ที่หลงลืมจากความจำเสื่อมจะลืมเรื่องใหม่ๆที่ได้เรียนรู้ จำวันหรือเหตุการณ์ไม่ได้ จนต้องมีตัวช่วยเช่นสมุดจด หรือโทรศัพท์ หรือสมาชิกในครอบครัวช่วยซึ่งเป็นสิ่งที่เคยทำได้หรือจำได้การแก้ปัญหา

ผู้ที่ขี้ลืมอาจจะลืมในบางเรื่องแต่จะไม่สูญเสียความสามารถในการแก้ปัญหาง่ายเกี่ยวกับตัวเลข เช่นการชำระเงินบัตรเครดิต การจ่ายเงิน การทอนเงิน การแลกเงิน

ทักษะการทำงาน

สำหรับผู้ที่หลงลืมตามอายุอาจจะลืมวิธีการตั้งเครื่องไมโครเวฟ หรือการตั้งค่าทีวีแต่จะเรียนรู้ได้เร็ว และยังสามารถทำงานได้ตามปกติเช่นการใช้เครื่องดูดฝุ่น การต้มข้าวด้วยหม้อข้าวไฟฟ้า การใช้คอมพิวเตอร์ ยังจำหนทางได้ แต่ผู้ที่ขี้ลืมจากสมองเสื่อมจะไม่สามารถทำงานดังกล่าวได้ และจำหนทางไม่ได้ซึ่งทำให้ผู้ป่วยกลุ่มนี้หลงทางเป็นจำนวนมาก

ความสับสนเรื่องเวลาและสถานที่

ผู้ที่ขี้ลืมอาจจะจำวันผิดแต่เมื่อทราบแล้วก็สามารถจำได้ แต่ผู้ที่ความจำเสื่อมจากโรคสมองเสื่อมจะสับสนเรื่องเวลา ฤดูกาล จำสถานที่ไม่ได้ จำเหตุการณืที่เพิ่งผ่านมาไม่ได้

ปัญหาเรื่องการมองเห็น

ผู้ที่ขี้ลืมมักจะไม่มีปัญหาเรื่องการมองเห็น หากเป็นผู้สูงอายุอาจจะมีปัญหาเรื่องต้อกระจก แต่สำหรับผู้ที่สมองเสื่อมจะมีปัญหาเรื่องการอ่าน การแปรผลป้ายสัญญาณจราจร สับสนเรื่องระยะทาง สี ซึ่งจะเป็นปัญหาในการขับรถ

ปัญหาในการใช้ภาษา

สำหรับผู้ที่ขี้หลงขี้ลืมอาจจะมีบางครั้งที่ใช้คำผิด แต่สำหรับความจำเสื่อมจากโรคสมองเสื่อมนอกจากจะมีปัญหาเรื่องการอ่านแล้วยังมีปัญหาในการใช้ภาษา ผู้ที่เป็นอาจจะหยุดการสนทนากลางคันเนื่องจากไม่รู้ว่าจะพูดอะไร อาจจะมีปัญหาในการใช้คำค่อนข้างมาก และมีปัญหาในการเรียกสิ่งของผิดไป

วางของผิดที่และจำไม่ได้ว่าวางที่ไหน

ผู้ที่ขี้ลืมอาจจะลืมว่าวางของไว้ตรงไหนหากวางผิดที่ แต่ก็สามารถที่จะทบทวนว่าตำแหน่งที่วางอยู่ที่ไหนโดยย้อนความคิดที่ละขั้นตอน แต่ผู้ที่สมองเสื่อมจะวางของผิดที่เช่น วางกุญแจไว้ในตู้เย็น วางกระเป๋าเงินไว้ในถังขยะ หรือบางครั้งซ่อนเงินและจำไม่ได้ว่าเก็บไว้ที่ไหน

ตัดสินใจแย่ลง

ผู้ที่ขี้ลืมมักจะไม่มีปัญหาในเรื่องการตัดสินใจ หรือหากผิดพลาดก็สามารถที่จะเรียนรู้และป้องกัน แต่ผู้ที่ความจำเสื่อมจากสมองเสื่อมจะสูญเสียความสามารถดังกล่าวโดยเฉพาะเกี่ยวกับตัวเลข เกี่ยวกับการเงิน

ไม่สนใจสุขอนามัยส่วนตัว แยกตัวจากงานและสังคม

ผู้ที่ขี้ลืมก็มีโอกาศที่จะแยกตัวจากงานและสังคมหากเขารู้สึกเพลียหรือเครียดจากงาน แต่เมื่อปัญหาหมดไปก็กลับสู่ปกติ แต่ผู่ที่ความจำเสื่อมจากสมองเสื่อมจะไม่สนใจงานอดิเรก ไม่สนใจสังคม ไม่สนใจก๊ฬา เนื่องจากความสามารถในการเข้าทีม และสูญเสียทักษะต่างๆ จึงทำให้เขาหลีกหนีจากงานและสังคม

การเปลี่ยนแปลงอารมณ์และบุคคลิกภาพ

สำหรับผู้ที่ขี้ลืมอาจจะมีอารมณ์หงุดหงิดหากมีการรบกวนที่เฉพาะเจาะจง แต่สำหรับผู้ที่ความจำเสื่อมจากสมองเสื่อม จะมีความสับสน วิตกกังวล ซึมเศร้า หงุดหงิดง่าย ทั้งที่บ้าน ที่ทำงาน กับเพื่อนฝูง ไม่มีที่ใดที่จะทำให้เขามีความสุข

ภาวะสมองเสื่อม อาหารบำรุงสมอง การทดสอบอาการสมองเสื่อม การเพิ่มความจำ ขี้ลืม การป้องกันการหลงลืม ข้อแตกต่างระหว่างขี้ลืมและสมองเสื่อม